oft vrome daden, die waerdich waren datmen die onthouden, oft altijts loven sou: gelijck alsset ghebeleken is aen de doorluchtighe vroomicheyt van Lysimachus wt Macedonien- den welcken, soo Trogus Pompeius schrijft, als hij door tbevel van den Coninck Alexander gestelt was tegen eenen seer fellen Leeu, om daer van verslonden oft verscheurt te worden, dede nochtans in sulcker voeghen blijcken sijn cloeckheyt ende vroomicheyt, stekende sijn hant in't diepste van de Keel des Leeuws, dat hij hem de tong wttrack, ende den Leeu op staenden voet worgde ende ombrocht. Om welcke daet hij wederom soo verre quam inde ghenade van sijnen Coninck, dat hij door de groote vermogentheyt ende autoriteyt, daer Alexander hem naederhant in stelde, een stadt dede timmeren, die hij nae sijnen eygen naem Lysimachia liet heeten.
Auteursrechtvrij
