Princeliicke deuiisen
(1615)–Claude Paradin, Gabriel Simeon–
Auteursrechtvrij
[pagina 230]
| |
Eylaes waer sal een mensch die niemant quaet en wil,
Voortaen doch zijn bewaert, beschermt, gerust en stil?
Eylaes waer sal een mensch op-recht bij alle lieden
Voortaen voor't quaet gespuys, en loose veynsers vlieden?
Keert hij hem eens van voor, hij is vast inden strick,
Keert hij hem om, en wijct, hij wort geslaghen dick:
Ter werelt is gheen quaet soo quaet om te beletten,
Als die een vrients gelaet met een quaet hert besmetten.
| |
Anders.
Seer swaer is om t'ongaen dees tweehoofdige slang;
Van achter en van voor maect sij ons even bang.
DE Amfisbene, een grouwelick seldtsaem ende wonderlick serpent, oft eer monster, hebbende een hooft aen sijnen staert, al soo wel als voren, daer't mede bijt voorwaerts cruypende, ende weder achterwaerts gaende, alsoo 't wil (gelijck Aristoteles ende Plinius schrijven) soude seer wel moghen wesen een Devijs oft Wapen van eenen vuylen hoop verraders met twee aensichten, ende op-rechte dobbelhertige vijanden van binnens huys: de welcke soo schadelick zijn, datter geen pest en is, crachtiger om iemant te hinderen, dan sulcken geslacht van menschen, als Cicero seer wel verclaert. Ende dit zijn die schelmen daer het ghemeyn Fransch ghedicht oft spreeckwoort van vermaent:
Tel par deuant faict bon visage,
Qui par derriere mord & outrage.
Al oftmen seyde: Sulck toogt van buyten een vriendelick gelaet, Die binnen int hert niet en dinct dan overlast en quaet. Oft best:
Sulc toont van voor een blij gelaet,
Die u van achter bijt oft slaet.
|
|
