Anders.
Ick leen mijn macht van een die meer is dan ick ben:
Den selven leent sijn macht van ander die ick ken.
Een knecht sijn meester wijct, den meester sal oock eeren
Den adel oft den Vorst, oft ander landes-heeren.
De Heeren self, hoe groot, hoe machtich in hun lant,
Die schuylen al te gaer heel onder Godes hant.
Al zijnder onder heur die sulx niet wel en meenen,
De Princen al hun macht van hooger macht ontleenen.
DOor de strenghe Wet van Moyses (Exodi 21, Deuteronom. 15.) als een Slaef voldaen had den tijt die hem ghestelt was om te dienen, dan had hij sijnen keur van los ende vrij te gaen, oft van al sijn leven lanck in slavernij te blijven, dienende bij sijnen ouden heer, ist dattet hem behaegde. Ende indien hij verkoos in slavernij te blijven, dan boorde hem sijn meester met een elsen oft priem een gaetken door de oore. Ende dit was dan een ghewillighe slavernij gheheeten.
Alsulx moet ooc wesen den dienst oft slaefschap van een goet Christen mensch: Want hij is een vrij dienaer, nae de wet der Ghenaden: ende hij moet Gode sijn oor bieden, op dat hem gelieve de selve bequaem te maken om te verstaen sijn heylighe gheboden: het welcke de grootste gratie ende genade is, die een mensch soude moghen ontfanghen: soodanige als den Psalmist in den 39 Psalm seyde ontfanghen te hebben, met dese woorden, Aures autem perforasti mihi: dat is, Mijn ooren hebt ghij mij doorboort.