Princeliicke deuiisen

[p. 144]

LX. Fata viam invenient.

Betrouwt vast op den Heer, schout voorder onderwinden:
Godts vvtgesproken vvoort sal ons den vvech doen vinden.

Een vroom vrijmoedich man, met geen geknaeg beladen
Van eenich quaet dat hij met voordacht heeft gedaen,
Sal stout en onbeducht in alle landen gaen,
En segghen, Godt den Heer maect mij wel vrij van schaden.

Des werelts doolhof woest en doet hem niet verschricken:

Hii bouwt alleen op Godt, en treedt de paden in:

Gaet voort met vasten voet, en ook met blijden sin.

Godt salt voor die hem vreest al wel ten rechten schicken.

[p. 145]

MEt de Devijs vanden Doolhof, die gebruyckt wort van de Heer van Boisdolfin, nu ter tijt Aertsch-bisschop van Ambrun, soude men misschien moghen verstaen, dat om den wech ende rechten padt oft inganck te vinden tot het eeuwich leven, de gratie, ghenade ende zegening Godts ons van noode is, om daer toe recht gheleydt te worden; ons ghevende inde hant den draet oft het snoer van sijn heylighe gheboden: Op dat wij de selve sijne gheboden altijts onderhoudende ende naervolghende, moghen getrocken worden wt de sorghelicke, ende schadelicke dolinghen inde sijdwegen ende mispaden des werelts.