Voorwaer die als hij leeft in swerelts Crijt gesloten,
Alleen op Godt betrouwt, daer wij van zijn gesproten,
Die is de Werelt doot, en leeft in shemels vreucht:
Den hemel is hier nae den erfloon van sijn deucht.
DE hope die Me-vrouw Diane van Poitiers, doorluchtige Hertoginne van Valentinois, vastelijken heeft van de Verrijsenis, mitsgaders het goet betrouwen dat heuren edelen geest gedurichlijken mercknemende op de hooge ende hemelsche dingen, ter wijlen dat hij hier in dit leven is, noch geraken sal aen het ander (dat is aen het eeuwich) leven, naer heur overlijden: dese hope, seg ick, is misschien van heur beteeckent gheweest met heur Devise, de welcke is de Schilderij van eenen Sarck, Grafsteen, oft Tombe: waer wt een schicht oft pijl spruyt, aen beyde sijden besett met sekere groene tacken, oft nieuwe wtbottende lootkens.
Auteursrechtvrij
