Princelijcke deuijsen
(1563)–Claude Paradin, Gabriel Simeon– Auteursrechtvrij
[Folio 59v]
| |
[Folio 60r]
| |
alle droefheyt ende swaricheyt: ende daeromme mach sy verdrijuen frenesie oft rasernie die van te seer groote swaricheyt ende onghenoechte aen ghecomen is: ghelijck si ooc mach verwackeren ende ontspringhen wt dromen ende swaricheyt die comen is van Melancolijcke humueren, oft verladen ende oueruallen zijnde vande waterighe humueren. Vande welcke siecte, soo isser een die schrijft, dat hy ghesien heeft eenen armen siecken man soo vast in slape oft dromende, datmen van hem niet een woort crijghen en mochte, dan duert gheluyt vander harpen. Twelcke horende hief zijn hooft op ende begonst te lachen, ende gaf antwoorde op tgene datmen hem vraechde. Daeromme so moeter een grote liefde wesen tusschen de Muzijcke ende den geest vanden mensche. Twelcke claerlic te kennen heeft gegeuen den Prophete Heliseus, als hy, om weder te roepen zijnenGa naar margenoot+ geest der Prophecien, ende om Godt te bidden om hulpe voor zijn volck dat steruende was van dorst, by hem heeft doen comen eenen harpenaer: vercrijgende also vande goetheyt Gods zijn bede ende begeerte. Voorts aengaende den volmaecten harpenaer ende Coninckliken Propheet Dauid, heeft hy niet vertroost den gheest vanden Coninc Saul die beseten was vanden quaden gheest? ghemerct dat sooGa naar margenoot+ dicwils als hy voor hem spelende was op | |
[Folio 60v]
| |
zijnder harpen, de quade gheest op hielt van hem te quellen. Daeromme ist merckelick dat die goede ende soete muzijcke deelachtich is vander Godtheyt, aenghesien datse niet alleene weder doet comen die gesontheyt des lichaems, maer dat meer is verheft die siele tot contemplacie, ende laetse vertroost ende hemelsch. So dat blijct datse viant is vande quade gheesten, die niet en zijn dan wanhope, droefheyt, schrickelicheyt, ende ongrondeerlicke verderuenisse. Ten andere ghelijck inder muzijcken is een goet accoort met verscheyden geluydt, alsoo oock onder menschen van diuerscher complexien ende wesen, mach gheschieden ende ghehouden worden goeden peys ende vrede, de welcke Godt bouen alle saken behaghelijck ende aenghenaem is. |
|