Princelijcke deuijsen

Quid non mortalia pectora cogis?

Cleopatra droeuich ende niet wel te vreden wesende, om dat M. Antoine wesende by⁺ haer ten eten haer niet wel betrouwende dede proeuen spijse ende dranck eer dat hy daer af eten wilde, heeft om hem in te geuen

+ [Plin]ius.

[fol. 59r]

(oft andersins) dat hy voortaen niet meer quaet bemoeden op haer hebben soude, hem seer vriendelick ende lieflick aen geuallen, nae die oude manieren, iae met hoeykens van bloemen verciert wesende, waer af de bladers vergift waren. Ende nemende die selue van haer hooft heeftse gebroken ende ghebriselt in haer schale metten wijn, hem met vriendelijcke woorden soo verre brenghende, dat hy daer af meende te gaen drincken. Maer met dat hy de schale aen den mont soude stellen om te beginnen te drincken, heeft haer handt voort ghesteken ende hem gheseyt: Och Anthoni mijn alderliefste: Ick ben de gene die nv het middel hebbe om v te doene tghene dat ghy door v curieus proeuen laet blijcken dat ghy vreest dat v van my soude mogen geschien, mocht ick sonder v leuen. Hier by machmen kennen die stoute vermetelheyt, de welcke wesen mach in een oneerlicke vrouwe.