[Papiamentu]
Despues ku e komersio di katibu na Kòrsou a bai atras, esun di Stasha (St. Eustatius) a bira mas grandi. Na kuminsamentu di siglo 18 nan a hiba pa aña 2000 katibu pa Stasha. Na aña 1721 asta 3000. Nan akonstruí un edifisio na unda nan ta laga e katibunan keda promé ku nan bendenan ku e islanan franses, ingles i danes.
‘West Indische Compagnie’ a perde na aña 1730 e monopolio di e komersio di katibu na kosta Wést di Afrika. E komersio aki a kai den mannan privá. Un komersiante tabata gana ƒ 300 pa ƒ 400 ku un katibu. E doñonan di plantashi a bira riku dor di trabou di e katibunan riba e plantashinan di suku, tabako i katuna i riba e saliñanan di salu. Na aña 1779 nan a transportá 24 mion liber di suku di Stasha pa Amsterdam. E ròm nan a hiba Merka. Di San Martin nan a eksportá na fin di siglo 18 200.000 barí di salu pa aña. No tabatin sufisiente luga den e depósitonan pa pone katuna, tabako, suku i otro artíkulo, asina ku te asta kantu di lamá nan a warda artíkulonan. E kolonialistanan tabata gana hopi plaka.
Despues di abolishon di sklabitut na aña 1814 tambe a bin un fin na e prosperidat di e komersiantenan i e doñonan di plantashi di Isla Riba. Esei ta mustra ku nan rikesa tabata basá riba eksplotashon di katibu.
De slaven wachtte voor hun zwoegen slechts honger, vernedering en mishandeling. Velen vluchtten naar andere eilanden. In de 1ste helft van de 19de eeuw zouden zij hun rechten op zulk een niet mis te verstane wijze opeisen dat de kolonialisten aan de slaven van St. Maarten, 15 jaar voor de afschaffing van de slavernij, de vrijheid moesten verlenen. St. Eustatius en St. Maarten waren, evenals Curaçao, vrijhavens, d.w.z. dat schepen van alle naties er mochten binnenvaren. Tijdens de Amerikaanse onafhankelijkheidsstrijd smokkelde St. Eustatius wapens en buskruit uit Zweden en dé Zuidelijke Nederlanden, die verborgen waren in thee- en rijstverpakking, naar de Amerikaanse onafhankelijken. De winst, die hierop gemaakt werd, liep in 1775 zelfs op tot 700%. Aan de vrijheidsstrijd van andere volkeren valt goed te verdienen! De eerste saluutschoten, waarmee een N-Amerikaans schip na de onafhankelijkheid in 1776 werd begroet, werden dan ook afgeschoten op St. Eustatius. In de loop van de jaren hadden zich mensen van vele Westeuropese landen op de Bovenwindse eilanden gevestigd. Het Engels werd, en is er nu nog, de voertaal.