De geschiedenis van de 'Nederlandse' Antillen. Historia di Antia

[p. 13]

west-indische compagnie en slavenhandel / ‘west-indische compagnie’ i komersio di katibu

ELMINA

indeling van het ruim van een slavenschip

De gebiedsuitbreidingen gingen nog verder. In 1642 had de West-Indische Compagnie een groot deel van Brazilië op Portugal veroverd. Voor de suikerplantages van dit gebied (dat Nieuw Holland genoemd werd) haalde de West-Indische Compagnie slaven uit Afrika. Maar Portugal had, door het bezit van Afrika, het monopolie in de slavenhandel. Daarom veroverde de W.I. Compagnie in 1637 Elmina in Ghana op de Portugezen en enkele jaren later een groot deel van Angola, Afrika's grootste slavendepôt (Angola werd in 1648 door Portugal heroverd). De West-Indische Compagnie ging zich nu op grote schaal op de slavenhandel toeleggen. De slaven waren niet alleen voor de suikerplantages van Brazilië bestemd, maar werden ook via Curaçao verhandeld naar de Spaanse en later ook naar de Engelse en Franse koloniën in West-lndië en naar Suriname. Curaçao werd het centrum voor de slavenhandel. Vandaar werden ook de slaven voor Nieuw Nederland (het latere New York) geleverd, dat de belangrijkste slavenmarkt in Noord-Amerika werd. In 1636 veroverde de West-Indische Compagnie St. Eustatius. Het werd na 1650 de grote leverancier van slaven voor de Franse en Spaanse Antillen. Amsterdamse financiers verstrekten het kapitaal voor deze afschuwelijke mensenhandel. Er werden driehoeksreizen gemaakt: van Europa vertrokken de schepen naar de westkust van Afrika met textiel, ijzerwaren, wapens, sterke drank, die geruild werden tegen slaven. Dezen werden in volgestouwde schepen naar de slavenmarkten van Amerika gebracht, waar zij aan de meestbiedende plantage-eigenaren verkocht werden. En vanuit Amerika voeren de schepen tenslotte terug naar Europa, rijk beladen met suiker, katoen, tabak, koffie en andere produkten, die door het zwoegen van de slaven op de plantages waren voortgebracht.

[Papiamentu]

Nan a sigui konkista mas tereno. Na aña 1642 e West Indische Compagnie a konkistá gran parti di Brazil ku tabata di e portuguesnan. Na Afrika e kompania mensioná a bai buska katibu pa traha riba e plantashinan di suku den e region aki (ku nan tabata yama Nieuw Holland). Pero komo Portugal tabata doño di Afrika, e tabatin e monopolio di e negoshi di katibu tambe. P'esei na aña 1637 W.I.C. a konkistá Elmina, esaki ta keda na Ghana i tabata di e portuguesnan. Algun aña despues W.I.C. a konkistá gran parti di Angola, esaki tabata e depósito mas grandi di katibu na Afrika (na aña 1648 Portugal a bolbe konkistá Angola). W.I.C. a kuminsá hasi negoshi di katibu na gran eskala. E katibunan no a wòrdu transportá solamente pa e plantashinan di suku na Brazil, pero tambe via Kòrsou pa e kolonianan ingles i franses na West Indië i pa Sürnam. Korsou a bira e sentro di negoshi di katibu.

Di e isla mensioná nan a hiba katibu pa Nieuw Nederland tambe, e ùltimo aki a bira e merkado di katibu mas importante di Merka. Na aña 1636 W.I.C. a konkistá Stasha (St. Eustatius). Despues di aña 1650 mayoria di katibu pa Antias Franses i Spañó tabata bin di Stasha. E kapital pa e komersio horible aki di hende ta bin di Amsterdam. Nan tabata hasi biahanan triangular: di Oropa e boto ta bai e kosta wèst di Afrika kargá ku paña, artíkulonan di heru, arma i bibida sterki ku nan ta kambia pa katibu. E katibunan aki nan ta hiba den boto nan ful stiwá pa e merkadonan di katibu na Amerika-Latina, na unda nan ta bende nan ku e doñonan di plantashi ku ta paga mas. Fo'i Amérika-Latino e botonan ta bolbe bai bék Oropa bon kargà ku suku, katuna, tabako, kòfi i otro produkto ku nan ta haña dor di sodó di e katibunan.