De psalmen Davids
(1663)–Aernout van Overbeke–
AuteursrechtvrijEen schoon troostelijck Liedt tegens de onnutte Huys- en Buyck-sorgh. | |
[pagina 533]
| |
MYn Hert waerom soo seer beknelt?
Wat is'er dat u soo ontstelt,
Dat ghy vol sorgen leeft?
Is 't om het Wereltsch goed, Godt geeft
En neemt, na dat men 't noodigh heeft.
2. Sijn alsiend' Oogh siet uwe noot,
Geen ding is voor sijn hulp te groot,
't Staet alles in sijn macht,
Want hy is Godt, die noyt de klacht
Eens armen Sondaers heeft veracht.
3. O Godt ick tree dan tot uw' Troon,
Siet niet op my, maer op uw' Soon,
Die voor my heeft voldaen,
Laet my geduldigh Heer uytstaen
De last waer med' ick ben belaen.
4. Een Rijckert steunt meest op sijn Gelt,
Maer mijn hoop is op Godt gestelt,
Al werd' ick hier bespot,
Ick acht het niet, dewijl dat Godt
Mijn Helper is, mijn Borght, en Slot.
5. Wie spijsd' Elias afgemat,
| |
[pagina 534]
| |
Doe 't soo lang niet geregent had,
In sulcken hongers noot?
Een Weduw' gaf hem dranck en broot
Van 't weynigh dat haer overschoot.
6. Wanneer hy vluchtigh moste zijn,
En in de droevige Woestijn
Sich ley met smerten neer,
Wie sterckte sijne lenden weer
Met spijs? Een Engel van den Heer.
7. Doe Daniel der Leeuwen Muyl
Wierd voorgeworpen in een kuyl,
Hoe seer hy was belaen
Soo liet de Heer hem niet vergaen,
Maer spijs door Habakuk ontfaen.
8. Godt heeft om Ioseph oock gedacht,
Doe hy gevangen wierd gebracht
Vreemt in Egyptenlandt,
Godt maeckte dat door sijne handt
Sijn Vaders Huys haer nootdruft vand.
9. De Mannen in des Ovens gloet
Heeft Godt door sijne handt behoedt
Door dien een Engel quam
Die in het heetste van de vlam
Het barnend' vuur sijn kracht benam.
10. Ghy Heer zijt heden noch soo rijck
Als ghy geweest zijt eeuwighlijck,
Vw' arm is niet verkort,
Waer door het alles levend' wort
Als ghy uw zegen neder stort.
11. Des werelts eer en acht ick niet,
Maeckt dat ick 's Hemels eer geniet,
| |
[pagina 535]
| |
Die my wierd toebereyt,
Wanneer u Soon wierd uytgeleyt
Ter doodt voor onse saligheyt.
12. Al wat men in dees werelt vint
Vergaet veel lichter als de wint,
't Zy Silver, Gout, of Gelt,
't Is dat den mensch het meeste quelt,
En na sijn doodt doch niet verselt.
13. Ick danck u Iesu Christ, dat ghy
Door uw' troostrijcke woorden my
Hebt sulcks geopenbaert,
Geeft my stantvastigheyt op aerdt,
Tot dat mijn ziel ten Hemel vaert.
14. Lof eer en danck zy Godt geseyt
Voor sijne goedertierentheyt,
Hy wil om Christus doodt
My stercken in de leste noot,
Op dat ick vaer in Abrams schoot.
| |
Een schoon troostelijck Liedt, over de troostrijcke woorden Christi. Komt tot my alle, ghy die moeyelijck ende beladen zijt, Matth. 11: 28.
GHy die van uwer sonden last
Alhier te swaer werdt aengetast,
Wilt u tot mywaerts wenden,
| |
[pagina 536]
| |
 Roept Godt met onvermoeyde stem,
Ick sal u helpen uyt de klem,
En mijn genade senden.
2. Mijn last is licht, mijn jock is soet,
Wie 't my met een oprecht gemoedt
Getroost is na te dragen,
Dien sal ick oock behulpsaem zijn,
En midden in sijn swaerste pijn
't Kruys helpen onderschragen.
3. Als ick gedaen hebb' en geleert
Terwijl ick hebb' op Aerdt verkeert
Daer na sult ghy u dragen,
In 't gene dat ghy spreeckt of doet,
Ia selfs maer denckt, wanneer 't is goet
Schept Godt sijn welbehagen.
4. De Werelt wou wel saligh zijn
Soo niet de Christ'nen soo veel pijn
Te vooren mosten lijden;
Maer wijl 't niet anders wesen kan
Soo denck, 't is 't middel om my van
De eeuw'ge pijn te vrijden.
5. En daer van geeft getuygenis
Al wat'er oyt geschapen is,
Niets kan het Kruys ontloopen,
Daerom geduldigh zijn is best
Wie anders doet moet op het lest
| |
[pagina 537]
| |
Sijn dwaesheyt dier bekoopen.
6. De Mensch noch heden sterck en fris
Leyt dickwils kranck eer 't morgen is,
En loopt gevaer van sterven,
Als met de Bloemen op het Veldt
Soo is 't oock met een Mensch gestelt,
Die schielijck moet verderven.
7. Een Werelts-Kindt vreest voor de Doodt
En soeckt eerst in sijn leste noodt
Te suyv'ren sijn geweten,
Daer hy soo lang hy heeft geleeft,
Door gelt en lust tot woecker, heeft
Sijn arme ziel vergeten.
8. En als hy niet meer leven kan
Dan gaet het op een klagen an,
Dan roept hy om genade,
Die hy op aerdt niet kennen wouw,
Soo dat ick vrees dat sijn berouw
En boete komt te spade.
9. Een Rijckaert steunt vergeefs op 't goedt,
En ydel is der Iongen moedt,
Wie kan de Doodt ontloopen?
Al had men al het Gelt der aerdt
Met Gout en Silver 't saem vergaert,
Soo is 't niet af te koopen.
10. Wat helpt den Wijsen sijne kunst,
Des Werelts pracht, der Grooten gunst,
Dewijl men eens moet sterven,
Daerom wie in genadens tijdt
Sijn leven goddeloos verslijt
Moet eeuwighlijck verderven.
| |
[pagina 538]
| |
11. Daerom ghy Vroomen ghy die zijt
Geweest Godts Kind'ren t'aller tijt,
Draeght met gedult uw lijden,
Vaert in u doen stantvastigh voort,
En houdt u aen des Heeren Woort,
Dat sal u weer verblijden.
12. Vergelt het quade weer met goet,
Soo u de werelt spot aendoet
En dickmaels komt te hoonen,
Soo blijft gerust, beveelt de wraeck
Aen uwen Godt, die sal de saeck
Te sijner tijdt beloonen.
13. Al ging het als uw' hert begeert
En waert begunstight, rijck, ge eert,
Het moet doch al verderven,
Daerom is 't dat u Godt kastijt,
Om u te doen te rechter tijt
De saligheyt verwerven.
14. Soo 't kruys u valt te lastigh hier
Soo denck eens aen het helsche vyer,
En aen die eeuw'ge banden,
Waer in de werelt lijden moet
Met lijf en ziel die helsche gloet,
En nimmer kan verbranden.
15. Maer ghy daer tegen namaels sult
Met vreughde werden opgevult,
En steeds by Christus leven,
Geen tonge leeft'er die de eer
Vytspreken kan, die u de Heer
In sijnen Troon sal geven.
16. En twijffelt aen dees eere niet,
| |
[pagina 539]
| |
Want 't geen dat Godt belooft geschiet,
Dit swoer hy by sijn name;
Hy geeft ons dan de saligheyt
Gelijck hy ons heeft toegeseyt,
Door Iesus Christus, Amen.
| |
Een Gebedt-Liedt, Om Geloof, Liefde, Hoop, Volstandigheydt en Overwinning in alle aenvechtinge.
HEer Iesu Christ u roep ick aen,
Ick bidd' verhoor mijn smeken,
Laet my niet van uw' aensicht gaen,
Van troost en hulp versteken,
Maer wilt met bystant tot my spoen,
En 't recht geloove geven // Daer beneven
Mijn Naesten goet te doen,
En na uw' Woordt te leven.
2. Als 't ongeluck my komt te voor
Soo doet uw' armen open
| |
[pagina 540]
| |
Op dat ick niet beschaemt wert, door
Vergeefs op u te hoopen:
Staet my voor al in 't sterven by
Dat ick u mach vertrouwen, en niet bouwen
Op mijn verdienst, 't welck my
Voor vast daer na sou rouwen
3. Laet ick mijn Vyant sijne schult,
Ghy mijne weer vergeven,
Laet uw' gena die 't al vervult
Vervrolijcken mijn leven,
Vw' Woordt laet sijn mijn daeg'lijcks Broot
Op dat mijn ziele rijse, door dees spijse
Vyt jammer ende noodt,
En danck aen u bewijse.
4. Laet my noch vrees, smart, noch ellent
Noch lust van u afkeeren,
Geef my 't volharden tot aen 't endt
't Staet in uw' handen Heere,
Die 't ons uyt enck'le goetheyt geeft,
Want niemant kan 't be erven, noch verwerven
Dan door uw' gunst, die heeft
Ons vry gemaeckt van sterven.
5. Met dagelijcksche kamp en strijdt
Slijt ick mijn gantsche leven;
O Heer en weest van my niet wijdt
Om nieuwe kracht te geven
Al raeck ick dan in noot en druck
Ghy sult my wel verweeren, en afkeeren
Van my het ongeluck
Op dat my niets souw deeren.
|
|