De psalmen Davids
(1663)–Aernout van Overbeke–
Auteursrechtvrij
[pagina 522]
| |
Een Danck-Liedt, voor de hooghste weldaden, die ons Godt in Christo bewesen heeft. Of van des Menschen Verlossinge, en hoe dat een Sondaer by Godt Genade verkrijght.D. M. L. | |
Op de wijse, by den 1 Psalm aengewesen.
GHy Christenen komt nu te saem
Om vrolijckheyt te plegen,
Kom prijst met my Godts heyl'gen naem,
Danckt hem voor sijnen zegen,
Laet ons den Lof-sang vangen aen
En singen van sijn wonderdaen
Voor ons van hem verkregen.
2. Ick stack in 't grondeloose diep
Van d'Afgront gansch verlooren,
Wat dat ick sucht', en kermd', en riep,
't Scheen Godt my niet wouw hooren,
Ick stack vol sond, mijn doen, en reen,
't Was alles boos, soo dat ick scheen
| |
[pagina 523]
| |
Daer in te sullen smooren.
3. Mijn wercken waren sonder baet,
Mijn goet doen sonder krachten,
Mijn Vrye Wil begon uyt haet
Godts oordeel te verachten,
'k Wierd tot vertwijffeling gebracht,
Mijn ziel moest in de eeuw'ge nacht
Der helsche pijn vernachten.
4. Maer Godt bewogen tot in 't hert
Wierd tot gena gedreven,
Soo haest hy hadt gesien mijn smert
En ongeluckigh leven,
Ontferming trof sijn ingewand,
Soo dat hy heeft sijn waerdste Pant
Tot mijn rantsoen gegeven.
5. Dus was 't dat hy sijn Soon geboodt;
Vaert heenen na beneden,
Helpt de Bedruckten uyt de noodt
Die by hun wert geleden,
En brengt haer uyt soo groot gevaer
Tot vreughde, na ghy hebt voor haer
De macht des doodts vertreden.
6. De Soon nam 't werck gehoorsaem an
Waer toe hy was gekooren,
Hy quam op aerd' en wierd daer van
Een reyne Maeght gebooren,
In kleeding arm, en kleyn van staet,
Hy wouw in dit gering gewaed
Des Duyvels Rijck verstooren.
7. Hy sprack houdt u maer vast aen my
Ick sal u seker leyden,
| |
[pagina 524]
| |
Voor u is dat ick lijd' en stry,
Vw' Heyl sal ick bereyden,
Want ick ben uw', en ghy zijt mijn,
En waer ick ben daer sult ghy zijn,
Ons sal de doodt niet scheyden.
8. Hoewel sy niet alleen mijn Bloet
Vergiet, maer daer beneven
My dwingt dat ick aen 't Kruys-hout moet
Mijn leven voor u geven,
Sy sleept my tot in 't nare Graf,
Mijn onschult draeght voor u de straf,
Dat doet u eeuwigh leven.
9. Van deser aerde sal ick weer
Ten Hemel opwaerts rijsen,
Daer sult ghy my als uwen Heer
Die u verlost heeft prijsen,
'k Sal u tot troost in 't ongeval
Mijn Geest afsenden, die u sal
Het spoor der waerheyt wijsen.
10. 't Geen ick u leerd en dee te voor
Dat sult ghy doen en leeren,
Op dat mijn Vaders Rijck daer door
Mach groeyen en vermeeren;
Wijck niet van 't rechte padt, maer haet
Der Menschen Leeringen, en laet
V van mijn Woordt regeren. 1. Gloria
| |
Een ander Liedt van de Wet en het Euangelium: of van de Wercken en 't Geloof; en hoe wy voor God geregtvaerdigt en salig worden.
| |
[pagina 525]
| |
DAt Godt den Mensch sijn Heyl aenbiet
Is enckel uyt genade,
Door onse Goede Wercken niet
Noch kracht van eygen daden,
Maer door 't Geloof, dat seker staet
Op Iesus, die voor ons al 't quaet
Heeft op sijn hals geladen.
2. Want doe de Mensch niet hiel de Wet
Van Godt aen hem gegeven,
Heeft sich de Heer tot wraeck geset
En nam hem 't eeuwigh leven,
Gelijck Godt had gedreyght te voor
Soo Adam van het rechte spoor
Souw werden afgedreven.
3. Sijn Na-zaedt even dom en bot
Quam sich met waen verstercken,
En meende dat het Godts gebodt
Voldoen kost met goe wercken,
Daer nochtans voor den Mensch de Wet
Wierd tot een Spiegel ingeset,
Om sijne sond te mercken.
4. Maer ach! hy was te veer verleyt,
| |
[pagina 526]
| |
Sijn goet doen stack vol sonden,
Hy had sijn witte suyverheyt
Met leelijck vuyl geschonden,
Waer bleef dan sijn belooft rantsoen,
Waer mee hy kost de Wet voldoen,
En houden Godts verbonden?
5. Maer het beliefde Godt sijn Soon
Te senden na beneden,
Alwaer hy Vloeck en Wet quam doon
En al het overtreden,
En al de straffen op sich nam,
Hy heeft aen 't Kruys gelijck een Lam
Voor Vreemde schult geleden.
6. Aldus is tot ons uyt sijn Troon
Messias neergekomen,
De Vader heeft ons om sijn Soon
Vyt liefd weer aengenoomen,
Godt heeft ons in sijn Rijck geset,
Tot erfgenaem, ons raeckt geen Wet
Die Israël dee schroomen.
7. Voor desen placht men voor en na
Niet als van vloeck te hooren,
Godt spreeckt nu niet als van gena,
Dat 's balsem in ons ooren:
Wie sich aen 't recht Geloof nu houdt
En al sijn hoop op Christus bouwt
Gaet nimmermeer verlooren.
8. Maer wee dien die dit niet gelooft,
Godts Toorn sal hy verwecken,
De Heer sal dat ondanckbaer hooft
Tot eenen wreker strecken,
| |
[pagina 527]
| |
Want Godt siet het Geloof maer aen,
En die daer in niet vast blijft staen
Sal Godt sijn hulp ontrecken.
9. De Wet vertoont ons overtreen
En slaet het hert ter neder,
Maer 't Evangelij helpt ter been,
En troost den Sondaer weder,
Het seyt, komt tot het nieuw Verbondt,
Hier is vergiffenis der sondt
En rust voor d'Overtreder.
10. Hy koom' dan vrylijck hier toe treen
Die wil een Christen wesen,
't Is niet genoegh 't Geloof beleen,
Maer 't moet oock zijn bewesen,
Want anders is 't voor Godt niet goet
Soo hy 't niet blijckelijck en doet
Vyt sijne wercken lesen.
11. Al komt u druck en tegenspoet
Dan met benauwtheyt quellen,
Soo weest getroost in uw' gemoedt
Godt sal sich voor u stellen,
Die noyt der Vroomen huys verlaet
Als uw' vertrouwen op hem staet,
Wie kan u nedervellen?
12. Voor al moet nimmermeer die lijdt
Godt uur of maet voorschrijven,
Want hy weet selfs de beste tijdt
Om rampspoet te verdrijven,
Hy leyt u selver op den last,
Maer soo sy al te seer opwast
Sal hy niet lang uyt blijven.
| |
[pagina 528]
| |
13. De Heylige Drievuldigheyt
Zy eeuwighlijck gepresen,
Haer Godtheyt lof en danck geseyt
Voor 't goed' aen ons bewesen;
Godt volvoer 't begonnen werck,
En laet in uw' geliefde Kerck
Vw' naem geheylight wesen.
14. Vw' Rijck toekoom' op aerd om laegh
Als in des Hemels Troonen,
Vw' wil geschie, spijst ons van daegh,
Wilt onse schult verschoonen
Als wy ons Schuldenaren doen,
Wilt voor versoecking ons behoen,
Het quaet laet van ons woonen.
| |
Een ander Liedt. Van den Val en de Verlossinge des Menschen.
| |
[pagina 529]
| |
 Indien Godt niet // In dit verdriet
Ons had sijn hulp gesonden.
2. Want Eva, door de Slang gebracht
Om heyloos af te vallen,
Heeft Godts verbodt niet meer geacht
Waer door sy heeft ons allen
De Doodt gebracht // Maer God bedacht
D' Ellend' van 's Menschen leven,
En heeft sijn Soon // Ons aengeboon
En voor ons heyl gegeven.
3. Gelijck een vreemde schult ons toen
Heeft tot de Doodt verwesen,
Soo zijn wy weer door vreemd rantsoen
Van dese plaegh genesen,
Gelijck wij all' // Door Adams val
Zijn eeuwighlijck gestorven,
Soo heeft de Heer // Door Christus weer
Vernieuwt 't geen was verdorven.
4. Godt was soo goet, hy gaf sijn Soon
Daer wy noch vyant waren,
Die sich voor ons heeft laten doon,
En weer is opgevaren,
Maer door dat wy // Gemaeckt zijn vry
Van 's Doodts benaeuwde stricken,
Hoe kan de Doodt // Door stervens noodt
Dan yemant meer verschricken?
5. Hy is de Wegh, het Licht, de Poort,
| |
[pagina 530]
| |
De waerheyt en het leven,
Des Vaders Raedt en Eeuwigh Woordt
Aen ons ten steun gegeven,
Waer door men wordt // Sterck aengeport
Om vast'lijck te gelooven,
Dat niemant kan // Ons weder van
Sijn handt en hulp berooven.
6. De mensch is godloos en vervloeckt
Die niet by Godt den Heere,
Maer troost van menschen handen soeckt,
En die na sijn begeeren
In plaets van dit // Een ander wit
Sich stelt om na te doelen,
Die sal hier na // Met ongena
De Helsche straf gevoelen.
7. Die op Godt hoopt en hem vertrouwt
Komt nimmermeer ter schanden,
Want wie op desen Hoecksteen bouwt
Al komt hem aen te randen
Het ongeluck // Vol noot en druck
Hy blijft vast onbewoogen,
Dewijl sijn ziel // Aen Godt sich hiel
Die niemant heeft bedroogen.
8. O Godt uw' Woordt dat bidd' ick zy
Altoos by my gevonden,
Op dat ick (als 't komt dat ick my
Verklaeght vind' van mijn sonden)
Niet blijve staen // Met schaemt belaen,
Maer mach gena verwerven,
Want wie, o Heer // Sijn hoop set neer
Op u, sal nimmer sterven.
| |
[pagina 531]
| |
9. Vw' Woordt laet wesen (om mijn voet
Den rechten wegh te wijsen)
Een helder licht, in wiens gemoedt
Dees Ster begint te rijsen,
Verstaet terstont // Den rechten gront
Van Godes milde gaven,
Waer met dat hy // Verheught en bly
Sijn swacke hoop kan staven. 2. Gloria.
| |
Een Lof-sangh tot Christus. Van sijn Persoon, Weldaden en Verlossing: met een bygevoeght Gebedt, dat hy ons in 't Geloof en nieuwe gehoorsaemheydt behouden wil.
HEer Christ' Godts Eengebooren,
Godt sonder maet of tijdt,
Wiens eer noyt gaet verlooren,
Maer eeuwigh is, ghy zijt
De Morgenstar, wiens luyster
Maeckt al de Sterren duyster,
En overtreffe wijdt.
2. Ghy hebt ons begenadight,
Ons schonckt gh' u self te geef,
| |
[pagina 532]
| |
Mensch wierd ghy, onbeschadight
Vw's Moeders Maeghdom bleef,
Ghy hebt den Doodt verstooten,
Den Hemel weer ontslooten,
Dat yeder weder leef.
3. Laet ons hier op vertrouwen
Als op een vasten grondt,
Wilt by 't Geloof ons houwen,
Op dat wy t'aller stondt
Vw' goedtheyt mogen smaken,
En met verlangen haken
Na 't Woordt van uw' Verbondt.
4. Ghy Schepper aller dingen
Daer 't al moet onderstaen,
Die Hemel, Aerd kond dwingen,
Dien al wat leeft roept aen,
Wilt ons tot u bekeeren
En onse sinnen leeren,
Dat sy niet doolen gaen.
5. De qua begeerlijckheden,
En 't geen ons noch kleeft aen
Van Adams overtreden,
Wilt uyt ons hert doen gaen,
Op dat w' als nieuw herbooren
Naer uwe stemme hooren,
En op uw' Weyden gaen.
|
|
