De psalmen Davids

Psalm CXXXI. David geeft te kennen sijne nederigheyt, en vermaent de geheele Kercke Godts, op Godt alleen te hoopen en te vertrouwen.

MYn Hert, O Heer,
Noch mijn gedachten
Na 't hoog niet trachten,
Of yd'le eer

[p. 386]

Nimmer dat mijn' oogen
Trotslijck sich verhoogen.

2.   'k Heb noyt gedaen
Noch smaet noch hinder
Aen mijnen minder,
Maer recht gegaen,
Nimmer ondertaste
Ick dat my niet paste.

3.   Ick hield' my stil,
Ick most my speenen,
Als 't kint het geene
Dat tegens wil
Wert met vlijt benomen
Aen de borst te komen.

4.   Als 't kindt dat seer
Haeckt na sijn minne,
Soo doen mijn sinnen
Na u, o Heer.
Israëls geslachten
Wilt op Godts hulp wachten.