De psalmen Davids(1663)–Aernout van Overbeke– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 376] [p. 376] Psalm CXXVI. De vreugde die de Kercke Godts hebben soude over de verlossinge uyt de Babylonische gevanckenisse, daerom sy bidden dat Godt het volbrengen wil, op dat sy die nu weenen haer verblijden mogen. DOe Godt ons' boeyen brack, Doe hy ons ongemack Hadde weghgenomen, Doe ons des Heeren handt Weer bracht in 't Vaderlandt, Scheenen wy te droomen. 2. Doe was 't dat onse mondt Noch tong niet stil en stondt, Ons' verheughde keelen Die hielden nimmer op Van met een volle krop Godes roem te queelen. 3. Doe was al 't Heydendom Niet sprakeloos noch stom, [pagina 377] [p. 377] Maer dee niet als singen, Godt heeft sijn volck verschoont En door sijn macht betoont Wonderlijcke dingen. 4. De Heer is groot en sterck, Hy heeft een wonderwerck Aen sijn Erf bewesen, Dies is sijn volck verblijdt; Sijn sterckte zy altijdt Van sijn Knechts gepresen. 5. Heer laet het niet daer by, Maeck oock de and're vry, Laet haer herwaerts komen, Voert haer van Babel uyt, Als wat'ren die in 't zuydt Door de landen stroomen. 6. Die werden hier verjaeght, En jammerlijck geplaeght, Die hier tranen zayen, Die sullen weer verheught Hier na zijn, en de vreught Tot haren oogst in mayen. 7. Den Ackerman die 't zaedt Al weenend' vallen laet, Sal voor al sijn slooven Wanneer den oogst komt aen, Met vreught naer huys toe gaen Rijck versien met schooven. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij
