Logo DBNL
De psalmen Davids (1663)

De psalmen Davids

(1663)–Aernout van Overbeke–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Psalm CXXIV. Na de eerste Oude Compositie.

Oock op de wijsen van, ende by den 1 Psalm aengewesen.



illustratie

 
SOo Godt niet stondt op onse zy
 
En hielp sijn' Uytverkooren,
 
Wanneer sich onse Weerparty
 
In 't open velt laet hooren,
 
Soo hy by Israël niet bleef
 
En 's vyands macht te rugge dreef;
 
Soo waer 't met ons verlooren.
 
 
 
2.   't En raeckt ons niet wat menschen doen
 
Nu Godt ons hulp wil leenen,
 
Hoe datse rasen, hoese woen;
 
Want als sy seker meenen
 
Dat haer de list niet missen kan,
 
Soo oordeelt Godt daer anders van,
 
En werpt haer raedt daer heenen.
 
 
 
3.   't Is waer sy komen op ons aen
 
Als Wilden sy ons eten,
 
Maer 't moet haer eeuwigh qualijck gaen,
 
Om dat sy Godt vergeten,
 
Sy zijn tot alle boosheyt ree,
 
Sy woelen als een holle zee
 
Soo zijns' op ons gebeten.
 
 
 
4.   Sy dorsten steeds naer onsen val,
 
Dat 's al haer doen en trachten,
 
Noch willen sy dat men haer sal
 
Voor vroome Christ'nen achten:
 
Sy geven 't soo een valsche schijn,
 
Vw Woort moet haer deckmantel zijn,
 
Dats' in der daed verkrachten.
 
 
 
5.   Sy passen langer nergens op,
 
Maer varen voort in 't woeden,
 
Verheffen moedigh hals en kop,
 
De hooghmoed komt haer voeden;
 
Maer Godt sal ons uyt dit gevaer
 
Verlossen, en kastijden haer
 
Met pijnelijcker roeden.
 
 
 
6.   Hoe rijck'lijck troost ghy Godt die geen
 
Die hert'lijck u begeeren,
 
Ghy laet de Vroomen noyt vertreen;
 
Maer ghy doet wel, o Heere,
 
Dat ghy uw volck somtijds kastijdt,
 
Schoon ons verstant daer tegen strijdt,
 
En sulcks niet wel kan leeren.
 
 
 
7.   Ghy zijt het die ons hulpe send,
 
En wech drijft ons' vyanden,
 
Want al haer list is u bekent,
 
Ghy maeckt haer raedt te schanden;
 
Oft ons vernuft soo klaer niet siet,
 
't Geloof vat des te minder niet
 
Het werck van uwe handen.
 
 
 
8.   Ghy hebt den Hemel en de aerd
 
Door uwe macht geschapen,
 
Die ghy noch door uw sorgh bewaert.
 
Laet ons niet eeuwigh slapen
 
In 't duyster, maer laet ons uw Woordt
 
Inleyden door hes Hemels poort,
 
Ter weyde van uw Schapen.

Vorige Volgende