| |
Psalm CXVIII. Vermaninge tot danckbaerheyt over de veelvuldige weldaden Godts, daer een proeve van is sijn eygen verlossinge; Prophetie van de toekomst Christi.
LOoft den Heer die sijne goetheyt
Sonder tal of maet ons sendt,
Dat nu elck met bly gemoedt seyt
Godes goetheyt heeft geen endt,
Dat nu het gantsch geslacht
Samen roep' met Arons Soonen,
Godts goetheyt heeft geen endt,
Aen die geen die om haer woonen.
| |
| |
2. Laet nu roepen die Godt vreesen,
Godes goetheyt heeft geen endt,
Want hy heeft het my bewesen
Als ick neer lagh in ellendt,
Doe quam ick tot hem treen
Ick verkreegh terstondt genade,
Geen vrees heeft plaets in my,
Want geen mensch kan my beschaden.
3. Die haer bystant my aenbieden
Hebben Godt ter rechterhandt,
'k Sal mijn vyanden sien vlieden
My tot vreught en haer tot schant.
Neem' tot sijn sterckt' en slot,
Als aen menschen sich te houwen,
Sijn hoop te stellen neer,
Als op Princen te vertrouwen.
4. 'k Was omcingelt van den Heyden,
Maer het was in 's Heeren naem
Dat wy haer ter neder leyden;
All' de volcken spanden saem
Maer ick hebb' haer verplet,
Sy omringden my als byen,
Als 't vuur den doorn verbrandt,
Heeft in Godts naem mijn handt
Haer door 't swaert in 't graf doen glyen.
5. Ghy had my seer hert gestooten
| |
| |
Dat ick viel bykans daer heen,
Maer het heeft u haest verdrooten,
Want ghy hielpt my weer ter been.
Godt is mijn Psalm mijn kracht
Die my sijn zegen bracht;
'k Hoor in 't Huys der Vromen singen,
Nu juycht het gantsche Landt
Om dat Godts Rechterhandt
Vytvoert wonderlijcke dingen.
6. Ick behoef geen doodt te vreesen,
Nu ick levend' blijven sal,
Van Godts wercken sonder tal;
Sijn handt viel my wel straf
En sloeghme schier in 't graf,
Maer noch liet hy my in 't leven:
Om den Heere lof te geven.
7. Hier door sal d'Oprechte treden,
Want dit is des Heeren poort,
Godt zy lof die mijn gebeden
Heeft genadighlijck verhoort,
Sijn Heyl. De Steen die wierd
Weghgeworpen en een vloeck scheen,
In 't eerst veracht was, werdt
Nu verkooren tot een Hoecksteen.
8. Godt die groot is van vermogen
Heeft dit laten soo geschien,
| |
| |
En het schijnt in onse oogen
Wonderlijck om aen te sien;
O Vermaeckelijcke tijden!
Die Godt ons heeft bereyt,
Laet vreughd' en vrolijckheyt
Aller menschen hert verblijden.
9. Wilt ons heyl en voorspoet geven
Soo veel, als 'er water stroomt,
Laet den Vorst gezegent leven
Die in 's Heeren name koomt,
't Volck loop' hem te gemoet
Onsen Koning te bejeeg'nen,
Laet all' het Priesterdom
En uyt haren Tempel zeeg'nen.
10. Onsen Heer is hoogh van waerde,
Want hy is alleenigh Godt,
Die het licht schenckt aen de aerde,
Die ons geeft een vrolijck lot.
Tot een offerhandt, met touwen
Aen 't Goddelijck Altaer,
Onsen offer mach aenschouwen.
11. Ghy, ghy zijt mijn Godt en Heere
Die ick altijdt loven sal,
Van uw' groote naem en eere
| |
| |
Dat elck verheff' sijn stem,
Roepe binnen sijne muuren,
Godts goetheyt heeft geen endt
Die ons dees' vreughde sendt
Sijne gunst sal eeuwigh duuren.
|
|