|
| |
Psalm CXV. Dat men niet de Afgoden der Heydenen, die niet met al en zijn, maer alleen Godt aenroepen, ende op hem vertrouwen sal, die alleen den Vromen zegent.
GOdt niet ons, niet ons maer uwen name
Waerom soud' ons 't Heydendom beschamen?
En luyts keels roepen t'onser spot
Waer is haer Heylandt, waer haer Godt?
2. Onse Godt bekleet des Hemels Troonen,
Waer op hy prachtigh praelt,
| |
| |
All' die t'sijnen dienst rondsom hem woonen,
De Son en Maen volgt sijnen last
Op wien al 't heyr der Hem'len past.
3. Waer van zijn der Heyd'nen valsche Goon
Waer voor sy haer eygen kinders doon,
Sy zijn van silver of van gout
Gegooten, of gesneen van hout.
4. 't Is een werk dat menschen handen maken,
Men siet haer mondt wel staen
Noyt vernam men dat haer tongen spraken,
Sy dragen oogen in de kop,
Maer doense nimmer toe noch op.
5. Aen haer hooft ter zijden staen twee ooren,
Haer neus van hout of been
Maer wat is 't, sy ruycken noch sy hooren,
De handen aen haer loome lijf
Bewegen noyt, maer hangen stijf.
6. En of schoon haer lijf rust op twee voeten,
Sy gaen noch in noch uyt,
Haer keel geeft geen geluyt:
Dat sy die haer maken werden moeten
Als 't maecksel van haer opgebouwt,
En daer hun hert sich op vertrouwt.
7. Komt ghy kinderen die zijt gesproooten
| |
| |
Die den naem draegt van Gods Gunstgenoten,
Vertrouwt u selven gansch op Godt,
Hy is uw' hulp, uw' eer, uw' slot.
8. Komt en knielt voor hem ghy Arons Sonen,
Vw' eenighst' toeverlaet,
Komt voor hem all' die in Iuda woonen,
Vertrouwt u selven op den Heer,
Hy is uw' hulp, uw' raedt, uw' eer.
9. 't Heeft den Heer belieft aen ons te dencken:
Want Godt sal u sijnen zegen schencken,
Hy sal oock zegenen 't geslacht
Vyt Arons lenden voortgebracht.
10. Godt sal zegenen soo kleyn' als grooten,
All' die op hem vertrouwt,
Sal zijn met Godts zegen overgooten,
Godt sal u zegenen, en al
't Geslacht dat van u komen sal.
11. Ghy, ghy zijt gezegent in den Heere
Die Aerd' en Hemel schiep,
Die in eeuwigheden sal regeeren,
Den Hemel houdt hy voor sijn Troon,
En d'aerd' geeft hy den mensch te woon.
12. Die alreeds is in het graf geweecken,
Kan Godts roem en daden niet uytspreecken,
| |
| |
De doon zijn stom en onbequaem
Om te verkondigen sijn naem.
13. Maer van ons, die noch zijn in het leven,
Verbreydt zijn wijdt en zijdt,
Onse tong sal aen hem eere geven.
Soo lang de tong in ons sich rept,
En tot verkoeling aessem schept. Hall.
|
|
Auteursrechtvrij