De psalmen Davids

Psalm LXIV. Gebedt tegen de listige practijcken sijner vyanden, ende voorsegginge van haren ondergang.

Oock op de wijse van den 56 Psalm.

HOort mijn Godt als ick kom klagen,
Voor mijn vyant mijne ziel bewaert,
Die my stricken set en lagen,
En mijn leven daeg'lijcks maeckt vervaert,
Sie Heer hoe 't 'er gaet
Hoe der boosen Raedt
Tegens my te samen is vergaert.

[p. 185]

 

2.   Deckt my onder uwe vlercken

 

Voor den aenslagh en het listigh net,

 

Van die niet als onrecht wercken;

 

Scharp gelijck als swaerden versch gewet

 

Is haer tong', haer reen,

 

Vol van bitterheen

 

Zijn voor pijlen op haer boogh geset.

 

 

 

3.   't Is in 't heym'lijck dat sy micken

 

Op de Goen, sy schieten fel en snel,

 

Sy en weten van geen schricken,

 

Noch soo spreecken sy in 't hert, 't is wel,

 

Heym'lijck is ons net,

 

Seggen sy, geset,

 

't Is gewis sy raecken in de knel.

 

 

 

4.   Sy doorsnuff'len en doorsoecken

 

Door practijcken alle listigheyt,

 

Selfs wat in de duyst're hoecken

 

Van eens menschen hert verborgen leyt;

 

Godt sal haer tot loon

 

Met sijn pijlen doon

 

Hare plagen zijn alree bereyt.

 

 

 

5.   't Swaert daer sy sich op verlieten,

 

Hare tong, die alles heeft geschent,

 

Daer sy plachten mee te schieten,

 

Is nu tegen haer-luy self gewendt:

 

Elck die haer sal sien

 

Sal stracks van haer vlien,

 

En sich houden of hy haer niet kent.

 

 

 

6.   Yeder sal des Heeren wercken

 

Vreesen, en den volcke doen verstaen,

 

Datse alleman kan mercken.

[p. 186]

 

De Rechtvaerdige sal vreugd' ontfaen,

 

En die op den Heer

 

Al sijn hoop stelt neer,

 

Sal sich roemen in Godts groote daen.