|
| |
Psalm LV. In noodt zijnde, klaeght David en bidt om uytroeyinge sijner Vyanden, welcker boosheyt hy beschrijft, voorseggende haren ondergang, ende sich verlatende op Gods hulpe.
Oock op de wijsen van, ende by den 1 Psalm aengewesen.
Den vierden Toon.
O Godt neemt op mijn smeecken acht,
Verberght dan niet uw ooren
Wanneer ick voor u doe mijn klacht,
Wilt mijne stem verhooren;
Mijn noot is hardt, mijn lijden swaer,
| |
| |
Dies klaeg' ick luyd' en maeck misbaer,
Veel quaets is my beschooren.
2. Dewijl mijn vyant door sijn stem
En buld'ren my doet swichten,
Ick ben benauwt, 'k sit in de klem,
Om die my valsch betichten;
Mijn ingewandt versmelt van smert,
Des doodts verschricking treft mijn hert,
Ontzenuwt mijn gewrichten.
3. Vrees, schrick, en angst heeft my bevat,
Soo dat ick met mijn klachten
Staegh roep, och dat ick wiecken had
Gemaeckt van duyve schachten!
'k Souw soo lang vliegen, tot ick vond'
Een plaetse daer ick blijven kond'
Ick soud' op 't veldt vernachten. Selah.
4. Dan soud' ick op mijn wiecken spoen
Daer my geen menschen sagen,
Om my voor al dit quaet te hoen,
Deylt hare tong, laet haer door twist,
Door tweedracht, moordt, gewelt en list,
In 't graf malkander jagen.
5. 't Zy dagh of nacht men vindtse al
(Beswangert met dit evel)
Dan op de straet, dan op de wal
Bedenckend' alderhande quaet,
| |
| |
De Stadt heeft graft, noch steegh, noch straet,
Of roockt van dese nevel.
6. Was het mijn vyant openbaer
Die my soo quam bestrijden,
Mijn ongeluck was niet soo swaer
'k Souw 't alles konnen lijden
Hadd' hy my opentlijck gehaet,
Die my bedecktelijck verraet,
Ick hadd' hem konnen mijden.
7. Maer ghy, die waert mijn beste vrient,
En scheent een man van eeren,
Die my als leydtsman hebt gedient,
Die daeg'lijcks my quamt leeren,
Mijn aldertrouwste raedt waert ghy,
Mijn metgesel, die vaeck met my
Ging in het Huys des Heeren.
8. Dat haer de doodt-uur overvall',
Al levendigh, dewijl sy all'
Zijn vol van schelmerijen.
Maer ick sal roepen tot den Heer,
En hy sal tot my komen neer,
En my van 't quaedt bevrijen.
9. 'k Sal bidden 's nachts, en als den dagh
Werdt op een nieuw herbooren,
Sal ick aen Godt doen mijn beklagh,
Hy sal mijn stem verhooren:
Hy maeckt mijn ziel in vrede vrij
Van soo veel volcks, dat tegens my
| |
| |
10. De Heere siet haer wercken aen
Om loon daer na te geven,
Als Rechter van haer boos bestaen
Waer in sy daeg'lijcks leven; Selah.
Sy doen geen beterschap noch boet,
Verkeertheyt heeft in haer gemoedt
De vrees Godts uytgewreven.
11. Sy leggen aen die geen de handt
Die by haer sat in vrede,
Sy breecken het gemaeckt bestandt,
Haer tong, die noch veel gladder is
Als boter, brouwt verderffenis,
Door schijn van goede reden.
12. Haer woorden zijn als oly sacht,
Maer scherper in het snijden
Als eenigh swaerdt. doe Godt uw' klacht
Wanneer ghy zijt in lijden;
Geeft hem uw' sorgh, hy sal u voen,
Hy sal de Vromen wel behoen
Voor slibberen of glijden.
13. Godt sal vewrwerpen, al die veel
Van bloedt vergieten houwen,
De Helsche poel sal zijn haer deel
Die liste en leugens brouwen,
Ter halver tijdt sal haer de doodt
Wegrucken: maer ick in mijn noot,
Sal op den Heer vertrouwen. I. Gloria.
|
|
Auteursrechtvrij