|
| |
Psalm LI. David over de sonde met Bethsabea begaen, leetwesen gekregen hebbende, bidt Godt om vergiffenis, daer na om den H. Geest op dat hy voortaen hem behaeghlijck mach leven.
Oock op de wijsen van den 17. 22. ende den navolgenden 51 Psalm. na de eerste oude Compositie.
O Godt verstopt uw' ooren niet,
Aensiet mijn uyterste verdriet
Waer in ick legh gesoncken,
| |
| |
Laet uw' genaed' ontvoncken;
Ick ben van suchten mat en loof,
O Heer en houdt u niet als doof,
De goetheyt, die uw' hert besluyt,
Delg' al mijn' sware sonden uyt;
Vw'goedertierentheyts-fonteyn
Ontsluyte sich, en wasch' my reyn
2. Want ick ontkenn' mijn misdaet niet,
Ick biecht gelijck het is geschiet,
Waer toe voor u geloogen?
Ghy siet het voor uw' oogen.
Mijn misdaedt blijft steeds voor my staen,
| |
| |
En mijn geweten klaeght my aen,
Waer dat ick heenen trede,
Mijn sonden zijn daer mede,
En stormen op mijn swack gemoedt,
Daerom soo val ick u te voet,
Want u hebb' ick alleen misdaen,
V, die my weder kunt ontslaen,
3. Op dat ghy Heer, tot aller tijdt,
In uw' gericht rechtvaerdigh zijt.
In sond' ben ick gebooren,
Mijn moeder van te vooren
Had my in sonden oock ontfaen;
Die reyn van herte voor u gaen,
In die schept ghy behagen.
Ghy leerde my uw' wijsheyt Heer:
Ontsondight my met Isop weer,
En wascht my wit als sneeuw: de vreught
Maeckt mijn gebeente weer verheught
Het welck ghy had geslagen.
4. Keert van mijn sond' uw' aengesicht,
Sy koom' oock niet in uw' gericht;
Wilt mijne schult niet straffen,
Maer weer in my verschaffen
Een vasten geest, een suyver hert,
Geeft dat ick niet verstooten werd',
Als ick kom voor uw' oogen,
Aenschouwt my met medoogen.
Neemt uwen Heyl'gen Geest niet wegh,
Die my weer op helpt als ick legh;
| |
| |
Geeft my de vreughd' uw's heyls: uw' Geest
Bevochtige mijn pit en keest,
Het welck was aen 't verdroogen.
5. Soo sal ick die uw' Wet versmaen,
En die met sonden zijn belaen
Vw' wegh en woorden leeren,
Verlost my oock van bloetschult Heer,
O Godt mijns heyls, soo sal uw' eer,
Soo lang ick roer mijn tonge,
Van my oock zijn gesongen.
Ontsluyt mijn lippen, dat mijn mondt
Vw' lof verbreyde in het rondt.
Ghy hebt geen lust tot offerhandt
'k Hadd' anders op 't altaer verbrandt
Veel Oss'-en Stiere-longen.
6. Brengt aen Godt een verslagen geest,
Dat offer dat behaeght hem meest,
Noch tranen niet verachten.
Doet by u Zion Heer het best'
Om uwe goetheyt, wilt de vest
Dan sult ghy weer aenschouwen
Hoe Israël u off'ren sal,
Hoe menigh var uyt sijne stal
Sal na het heyligh Outer gaen;
Dan sult ghy sien uw' lust daer aen,
En veel van offer houwen. 12. Gloria.
|
|
Auteursrechtvrij