De psalmen Davids

Psalm XLVI. Na de Oude Compositie.

Oock op de wijse van den voorgaenden 46. ende van den 48 Psalm.

GEen vaster Borcht als on-se Godt
Geen heerelijcker wapen,
Hy is ons een verheven slot,
Waer op wy seker slapen,
Hoe seer de Duyvel woedt
En soeckt der Vroomen Bloedt,
't Zy door gewelt, of list,
Ick wedd' sijn aenslagh mist,
Want Godt waeckt voor sijn Schapen.

[p. 136]

 

2.   Geen mensch die ons beschermen kan;

 

Het was met ons verlooren

 

Soo niet en stree de rechte man

 

Van Godt daer toe verkooren;

 

Godts eenigh Soon, die Heldt

 

Treed voor sijn Kerck te veldt;

 

Die groote Zebaoth,

 

Der menschen Heyl en Godt

 

Sal 't Helsche Rijck verstooren.

 

 

 

3.   En of de aerd vol Duyvels stack

 

Die tegen ons aenspanden,

 

Soo vielen sy noch veel te swack,

 

En wonnen niet als schande;

 

De boose Werelt-Vorst

 

Hoe seer hy naer ons dorst,

 

Hoe seer hy is verstoort,

 

Moet wijcken voor Godts Woort

 

Als hy ons aen komt randen.

 

 

 

4.   Hy heeft geen macht genoegh, om oyt

 

Godts Woort te onderdrucken,

 

Schoon hy somtijdts de goen verstroyt,

 

Of onder 't kruys doet bucken;

 

Berooft hy ons van goedt,

 

Verstort hy vrienden bloedt,

 

Wy blijven by den Heer,

 

Al raest hy noch soo seer,

 

't Sal hem in 't eynd mislucken.

 

 

 

5.   Lof, eer, en danck zy Godt geseyt

 

Den Vader der genaden,

 

En Godt den Soon, wiens dapperheyt,

 

Ons vry maeckt van den quaden,

[p. 137]

 

Als oock den Heyl'gen Geest,

 

Die onse ziel geneest,

 

Wanneer sy werdt gewondt,

 

Die ons tot aller stondt

 

Troost als wy zijn beladen.