|
| |
Psalm XXXIV. Een Dancksegginge voor de verlossinge uyt een groot gevaer, beneven een onderwijsinge dat het rechte middel van gelucksaligheyt zy, Godt te vreesen.
Oock op de wijsen van den 67 Psalm, na alle beyde Compositien. Oft: Christus tot de Iordane quam.
ICk wil den Heer uyt 's herten grondt
Lof-singen en hem prijsen,
Soo lang ick leef sal mijne mondt
Sijn Godtheyt eer bewijsen,
Mijn ziel sal roemen in den Heer,
Die my heeft uyverkooren,
En luydts keels spreeken van sijn eer,
Met vreughde sullen hooren.
2. Komt, al wat Godt bemint te saem
En prijst den Heer hier boven,
| |
| |
Komt laet ons roemen van sijn naem,
Ick hebbe na den Heer gesocht,
Hy heeft my gunst bewesen,
Hy gaf my antwoort uyt de locht,
Sijn hulp heeft my genesen
En my verlost van 't vreesen.
3. De Vromen hebben op den Heer
Sijn hulp' die quam van boven neer,
Sy wierden niet bedroogen
In hare hoop, die in ellend
Die hebben haer tot hem gewent
Waer door sy van haer plagen
4. Godts Engel waeckt rondsom die geen
Die Godt den Heere vreesen;
Die van de droefheyt wierd bestreen
Sal hy doen vrolijck wesen:
Ghy Vromen wilt dan herwaerts treen
Om Godts gena t' aenschouwen,
Wel gelucksaligh zijn die geen
Die hem alleen vertrouwen,
En op sijn goetheyt bouwen.
5. Ghy Heyligen laet uw' gemoedt
Den Heer van herten vreesen,
Wie soo leeft sal met overvloet
Hoe kloecken dier, hoe stercken beest,
Hoe moedigh in het strijden,
| |
| |
Lijdt hongers-noot, maer die Godt vreest
Hoeft geen gebreck te lijden,
Want Godt sal hem bevrijden.
6. Kom kind'ren, luystert na mijn reen
'k Sal u Godts vreese leeren,
Wie is 't die op dees' aerde, een
Lang leven souw' begeeren?
Wie welvaert soeckt eer Godt den draet
Sijns levens af komt knippen,
Die wacht sijn tonge voor het quaet,
Noch die laet sijne lippen
Geen snoot bedrogh ontslippen.
7. Doet goet, en vliet het quade, tracht
En jaeght altoos na vrede,
De Heer slaet op de Vromen acht,
Hy hoort al haer gebeden;
Sijn aensicht is den Boosen gram,
Hy sal haer zaedt uytroeyen,
De Heer sal haer verdorde stam
Tot op de wortel snoeyen,
Op datse noyt weer groeyen.
8. De Vromen roepen, Godt die sal
Niet lang met hulp verbeyden,
De Heer sal weer verblijden all'
Die in haer droefheyt schreyden.
De opgeblasen hoogh van moedt,
Die kan Godt niet verdragen,
Maer wel een hert dat boete doet,
Een geest die heel verslagen
Sijn noot aen hem komt klagen.
9. Of schoon de Vrome op dees' aerdt
Veel tegenspoedt moet lijden,
| |
| |
Het is de Heer die hem bewaert,
Sijn Godt sal hem bevrijden,
De Heer bewaert haer vleesch en been
Voor letsel en voor schade,
Hy sorght oock voor haer teere leen,
10. De Goddeloose sal vergaen,
De doodt sal hem verslinden,
Die Godts volck haet sal niet bestaen,
Men sal hem schuldigh vinden:
Maer sijner knechten ziel sal Godt
Bevrijden haer van schimp en spot,
En all' die hem vertrouwen
Sal men niet schuldigh houwen. 10. Gloria.
|
|
Auteursrechtvrij