De psalmen Davids

Psalm XXIII. Verseeckeringe van onderhoudinge, vertroostinge, bescherminge, ende eeuwigh zegen, dewijl Godt onsen Herder is.

Op de wijsen by den 7 Psalm aengewesen.

[p. 63]

MYn trouwe Herder is de Heer,
Geen ding sal my ontbreecken,
In weeligh gras legg' ick my neer,
Hy voert m' aen stille beecken;
Hy vrijdt mijn hert // van alle smert,
Hy leydt m' op 't spoor der deughden,
Mijn geest werdt bly // dewijl dat hy
Mijn ziel vervult met vreughden.

2.   Al ging ick daer de bleecke doodt
Spant haer benauwde stricken,
Soo vrees' ick niet, geen angst of noot
Kan mijne ziel verschricken;
Vw' stock en staf // sal keeren af
Des droefheyts storrem-winden,
Hoe 't ongediert // van gramschap tiert,
By u is hulp te vinden.

3.   Ghy spijst my voor mijn vyandts oogh
In schotelen met hoopen,
Vw' eed'le salf komt van om hoogh

[p. 64]

 

My op het hooft gedroopen,

 

Ghy Heer verlicht // mijn aengesicht,

 

Ghy hebt my ingeschoncken

 

Tot laeffenis // mijn beker is

 

Vol lieffelijcke droncken.

 

 

 

4.   Uw' goetheyt en weldadigheyt

 

Sal nimmer van my keeren;

 

Als my de Heere hoed en weyd

 

Soo kan my niemant deeren.

 

Ick vrees' niet meer // dewijl ick Heer

 

Sal in uw' Tempel woonen,

 

En daer soo lang // ick adem vang

 

Mijn danckbaerheyt betoonen.