De psalmen Davids(1663)–Aernout van Overbeke– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Psalm XIX. Een roem van het geopenbaerde Woort boven de natuurlijcke Openbaringe in de Scheppinge, (daer Godt wel eenighsins door gekent ende geeert wordt) van wegen haer volmaecktheyt ende salighmakende werckinge. Oock op de wijse van den 21 Psalm. Den tweeden Toon. AL de Hemelen vertellen 't Gewelfsel roemt en singt Godts eer Als het komt sijn naem te spellen, De nacht en dagh spreeckt van den Heer, Al en hebben sy geen tonge [pagina 52] [p. 52] Die sijne daen met woorden seyt, Nochtans werdt sijn lof gesongen En van haer over al verbreyt, Dat het yeder kan bemercken En uyt dit groot gebouw' verstaen, Als hy dese wonder-wercken Siet met verwonderd' oogen aen. 2. Als men siet hoe werdt verdreven Van 't Sonnelicht de duysternis, Hoe daer weer werdt plaets gegeven Aen 't duyster, als sijn tijdt daer is; Hoe ver boven 's Hemels wolcken De Sonne heeft sijn schoone tent; En met sijne glants de volcken Beschijnt tot aen des wereldts endt: Als hy doet sijn kamer open, Geciert gelijck een Bruydegom, Vaerdigh om sijn padt te loopen De heele werelt om en om. [pagina 53] [p. 53] 3. Of dees' voorgenoemde dingen Gods lof ons maken openbaer, En van sijne wond'ren singen, Niets is'er dat het toont soo klaer Als het Woordt en Wet des Heeren, Die 't hert bekeert; sijn tuygenis Komt den slechten wijsheyt leeren: Gods wil die onbedrieg'lijck is Vergenoeght ons in de waerheyt 't Gebodt des Heeren helpt van kant Al de nevel, en geeft klaerheyt Aen het oogh van ons verstant. 4. Godes vrees heeft vleck noch teecken, 't Is reyn tot in der eeuwigheyt, Als hy vonnis komt te spreecken Is 't enckel waerheyt 't geen hy seyt; Niets is daer by te gelijcken, Het fijnste gout komt daer niet by, En het honigraet moet wijcken In aengenaemheyt en waerdy. Heer die uwe Godtheyt eeren Dien hebt ghy grooten loon geset, En uw' Woordt dat sal haer leeren Oprecht te wand'len in uw' Wet. 5. Wie kan al sijn sonden mercken, En sien hoe dickwils dat hy faelt? Wilt Heer uwen knecht verstercken, Vergeven daer hy heeft gedwaelt: Laet hem tot geen hooghmoed komen, Geef dat hy nedrigh zy en slecht, Laet hem sijn gemoedt betoomen, [pagina 54] [p. 54] Op dat hy reyn zy en oprecht. Laet mijn stem genade vinden, Heer neemt behagen in mijn reen, Want, in spijt van alle winden Zijt ghy mijn hulp, mijn rotz, mijn steen. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij
