Poematia

Illvstrissimi principis, Ioannis Gvlielmi, Ducis Iuliacensis, Cliuensis, &c.
Filii Gvlielmi.
Epicedion.

TRistes ore sonos, & verba nouissima Princeps,

Exclamans tremula voce relictus ait.

O Libitina meos cur pallida claudis ocellos.

Efferriq́ue meum corpus inane iubes?

Cur mihi difficilis fatum natura negauit

Patris? cur modò sic perdita vita mea est?

Viuere post obitum supremaq́ue funera dudum

Cur mihi per natos fata nefanda negant?

Tristia fata iacent, vtinam mihi paruulus Aul à

Luderet insignis qui mea fata regat?

Non equidem captis mente aut desertus haberer,

Nec quererer viduam progeniem esse meam?

Sed quid multa queror? si sic modò fata reponant,

Dijsq́ue placet superis, caelica regna peto.

[p. 27]

 

Viuite felices Regni, nimiumq́ue benignè

 

Participes nostri, viuite pace bonâ.

 

Vade quies terrae, atq́ue valete hic regna suprema:

 

Me meliora vocant, me Deus altus amat.

 

Regna suprema placent nobis, Deus ille Deorum

 

Spes mea certa, salus, turris amica mihi est.