Rymen ende Zangen over het Hooge-Lied Salomons

[p. XXIV]

Tot den Leser Van dese Geestelijcke Sang-gedichten.

DAt d'hoog-verlichte Geest der wel ervaren Mannen
Vermaeck schept, nu en dan sijn krachten in te spannen,

Om 't Geestelijck geheym van Christi Bruylofs-Feest

Naeckt uyt te beelden, en het rechte Mergh en Keest

Van 't Liedt der Liederen eenvoudich voor te singen
Als Assaph, om also tot in het hart te dringen

Van yeder een die oyt ten rechten overdenckt

Wat eer, wat gunst, wat heyl, dit Houw'lijck mede brengt.

Hier van vertrouw ick, dat dit sal de reden wesen,
Vermits in 't Heylich Boeck niet beters wort gelesen,

Geen Woort dat meerder troost, geen bant die stercker bint,

Geen schat soo kostelijck, geen pant soo seer bemint,

Als dat den Bruydegom, geladen met sijn Schatten,
De Kerck, sijn weerde Bruyt, genadich gaet omvatten

Betalend' al haer schult, en tot haer Salicheyt

Hem selfs met haer vereent tot inder Eeuwigheyt:

d' Apostel seyt: dit een verborgentheyt te wesen
Die groot is; hierom is 't haer ampt, die wel belesen

Uyt-deylders zijn gestelt van Gods verborgenthe'en,

't Geen krachtigh troost, en sticht, te deylen aen 't gemeen:

Te meer, dewijl heel graegh d'Eerloose Deugenieten
Dit Troost-Bancket, soo veel in haer is, ommestieten

En rellen van dit Liedt, foey! sulck een vremde Tael

Als waer Gods-Bruylofs-dicht een Lied van Venus Zael:

Op dat dit Heyl'ge niet geknaeght wierd vande Honden
Noch dees Troost rijcke Peerl' van Swynen werd' verslonden

Soo port dan d'yver Geest, de Pen, en kunst te werck

Van die Gods Eere soeckt en 't beste voor sijn Kerck.

[p. XXV]

 

Van dese Re'en, en drift, is dit Tractaet gesproten

 

De Pen van Oosterwyck heeft daerom uytgegoten

 

Dit aengenaem Gezangh, dit kostelijck subject,

 

Dat innich wel-gevat, de Ziel na boven treckt;

 

Dat droev' gepeyns verdrijft, dat, 't Harte sacht doet rusten

 

In Gods genaden-schoot, steets vordert Heyl'ge lusten,

 

Wie kan dan seggen, dat sijn Pen niet wel en queelt,

 

Dewijl s'en Baet, en Soet, soo rijck'lijck mede deelt.

 

Wel, danckbaer Ziele, gaet dan uwen Godt te prysen,

 

Hier hebt g'u Brulofs-Dicht gestelt op Psalmen-wysen

 

Eenvoudich uytgebreyt, met Not'len onder aen,

 

Op dat ghy dit geheym te rechte soud verstaen.

 

Een saeck, waer op dan noch u Ziele dient te letten,

 

Wanneer s' haer tot Gesangh, sal willen nedersetten,

 

Dats' albevoorens vat de Keerne van 't Gedicht

 

Wat dat het leert, of straft, waer dat het troost, of sticht,

 

Soo sal het Hart de Tongh, de Tongh het Hart versellen,

 

En voor bedachtelijck u Lippen doen vertellen

 

Des Heeren Lof, en eer; dan sal u vroylijckheyt

 

Sijn aengenaem voor Godt, u Ziel tot Zalicheyt.

 

 

 

A. Bornius.