Beverly Hills
Soekarno was inmiddels in Californie geland en voerde besprekingen over nieuw oliecontracten en amuseerde zich verder met het uitgaansleven van Hollywood. Terwijl minister Luns op het matje bij Kennedy zat vloog ik naar Los Angeles om bij de Indonesische president een pleidooi te beginnen inzake een nieuwe ontmoeting tussen hem en enkele vertegenwoordigers van de groep Paul Rijkens. Hij zou slechts twee dagen in Washington. D.C. verblijven en men betwijfelde of er überhaupt gelegenheid zou zijn om tot een serieus gesprek met Nederlandse afgezanten te komen. Figuren in Soekarno's omgeving, en ik verdacht er vooral dr. Soebandrio van, zagen geen enkel heil meer in informele contacten met Nederlanders. Waar Zairin Zain ook steeds meer op had gewezen, was, dat men in Djakarta geen belang meer toekende aan toezeggingen van industrielen dat zij hun uiterste best zouden doen de Nederlandse regering tot andere inzichten te brengen. ‘Philips is de president in Kopenhagen komen vertellen’, aldus Zain, ‘dat wat hem betreft Nieuw Guinea morgen mag worden overgedragen. Hier schieten wij niets mee op. Konijn zegt ons dit sedert vele jaren. Wat heeft overleg met heren van de groep Rijkens nu nog voor zin, wanneer zij geen mandaat krijgen van de regering in Den Haag om met ons die besprekingen te voeren?’ Dit was thans ook het standpunt van de president. Hij wilde, ondanks alle pogingen die ik er toe deed, geen toezegging doen, dat hij de heren Van Konijnenburgen Scholtens in Washington ook werkelijk zou ontvangen.
Ik telefoneerde vanuit het Beverly Hills hotel, waar de president logeerde, vele malen per dag met Van Konijnenburg in Den Haag. Ik meende echter toch de verantwoording te moeten nemen de beide heren naar Washington te laten overkomen. Misschien, wanneer zij zich zouden kunnen laten voorstaan, op recente gesprekken met Soekarno, dat men in Den Haag toch bereid zou zijn naar hen te luisteren. ‘Wij kunnen ons namelijk niet permitteren’, aldus schreeuwde Konijn door een slecht verstaanbare verbinding, ‘dat wij naar Amerika zouden komen en dan niet door de president zouden worden ontvangen.....’
Ik bleef met kracht adviseren, dat de gok diende te worden gewaagd.