Het Parool
Niet lang na de herrie met Soedjoko verscheen in Het Parool een groot opgemaakt artikel, dat de Nederlandse journalist Willem Oltmans in Den Haag chantage bedreef ten behoeve van Republiek Indonesie! Het stuk was geschreven door Dries Ekker, later hoofdredacteur van de Regionale Dagblad Pers, en toen deze combinatie uit haar bestaan werd gefuseerd, pers-attaché in Mexico City. Volgens Ekker trachtte ik zakenlieden en politici de schrik op het lijf te jagen. Ik voorspelde verder massale nationalisaties in Indonesie, en zou het voor mogelijk houden dat alle Nederlanders uit Indonesie zouden worden gedreven.
Mr. J.C.S. Warendorf, mijn raadsman in Amsterdam en zelf lid van het bestuur van Het Parool, bemiddelde dat ik tenminste een wederwoord in deze krant kon voeren. Maar wat kon ik in die dagen zeggen, om aan de hand van keiharde feiten de insinuaties en beschuldigingen van Ekker tegen te spreken? De journalist van het genre Ekker is mij niet sympathiek. Aangenomen, dat Soedjoko in zijn gepikeerdheid Ekker op een spoor had gebracht, dan zou het professioneel juist geweest zijn, wanneer hij mij, vóór hij mij in zijn krant beroddelde, ook zelf een kans gegeven zou hebben om het mijne in deze te zeggen. Soedjoko had immers slechts de bel horen luiden?
Alles bij elkaar genomen had ik na twee maanden in Den Haag bezig te zijn geweest dermate genoeg van alles, inbegrepen de Papoea's en Nieuw Guinea, dat ik naar York vertrok, waar ik mij 10 juni 1958 permanent zou gaan vestigen. Ook daar viel er echter niet te ontkomen aan een betrokken blijven bij de voortzetting van melodrama.
Auteursrechtelijk beschermd