De staat van bedrog

[p. 126]

8 juli 1997

Vandaag ontdekte ik dat Den Hertog glashard ontkende ooit in de rechtszaal te hebben gesproken over het gewraakte stuk dat van de beruchte cia-agent Werner Verrips afkomstig is. Mevrouw Pasman bevestigde dat in haar aantekeningen wel degelijk melding werd gemaakt van het feit dat Den Hertog eraan refereerde om mij verder zwart te maken. We namen contact op met twee journalistes van het anp en Radio 1, die tot het laatst die middag aanwezig bleven. Beiden waren op dat moment afwezig (om het bericht van de vrijgegeven brief van oud-premier Lubbers aan hun redacties door te geven) toen Den Hertog zijn nieuwe onbehoorlijkheid beging. Strafpleiter Gerard Spong bevestigde dat er zonder getuigen geen kans was Den Hertog wegens die wandaad voorgoed uit het proces te laten verwijderen. Omdat de rechters - alle drie nota bene - door het incident heen sliepen (het gebeurde inderdaad aan het eind van de middag, na uren van geklets) en Den Hertog zelf zijn uitspraken ontkende, kon ik dit maar op een manier vastleggen, namelijk door het te laten opschrijven door Bas Soetenhorst van Het Parool. Eigenlijk behoort Den Hertog zelf in de gevangenis hoorde vanwege deze opzettelijk gepleegde laster.

Oltmans blijft doelwit van ‘treitercampagne van staat’
door BAS SOETENHORST
AMSTERDAM - De Nederlandse staal gaat tot op de dag van vandaag door met het treiteren van de om streden Journalist Willem Oltmans. Dat zeggen hij en zijn advocaat naar aanleiding van de gebeurtenissen van maandag, toen de landsadvocaat in zijn pleidooi zou hebben beweerd dat Oltmans in 1962 enkele maanden gevangen zat in de Verenigde Staten wegens een zedendelict met een minderjarige jongen.
Oltmans zelf ontkent een strafblad te nebben in de VS en noemt de beschuldiging op niets gebaseerd. Zijn advocaten hebben inmiddels hij de Haagse rechtbank het procesverbaal van de zitting opgevraagd. Tevens is de bekende strafpleiter mr. G. Spong benaderd om te onderzoeken of een aanklacht wegens smaad mogelijk is tegen de landsadvocaat en minister
Van Mierlo van buitenlandse zaken, wiens ministerie het nauwst betrokken is bij de zaak tegen Oltmans.
De landsadvocaat, mr. D. den Hertog, ontkent te hebben gerefereerd aan een strafrechtelijke vervolging van Oltmans in Amerika. Maar zowel Oltmans als diens advocaat, mr. E. Pasman, zegt dat dit wel degelijk het geval is. ‘Hij had het over seks met een minderjarige.’
De aantijging is afkomstig uit het BVD-dossier van de 72-jarige journalist. Daarin staat dat Oltmans ‘omstreeks 1967 een maand of drie’ in een gevangenis ‘in de USA’ zou hebben doorgebracht. ‘Hij zou een zedendelict hebben begaan. Oltmans is een homo,’ aldus de tekst.
Spong ziet mogelijkheden voor een proces. ‘Als inderdaad vast komt te staan dat de landsadvocaat dit gezegd beeft in de rechtszaal, dus in het openbaar, is Oltmans aangetast in zijn eer en goede naam.’ Een mogelijke complicatie is gelegen in het feit dat uit jurisprudentie blijkt dat de staat doorgaans zeer moeilijk is te vervolgen wegens strafbare feiten.
Volgens Oltmans is het de bedoeling van de staat hem voor de rechter ‘als een monster’ af te schilderen. Landsadvocaat Den Hertog zegt niet te weten op welke gewraakte uitlatingen Oltmans en diens advocaat doelen.
De zitting van begin deze week was onderdeel van een procedure die Oltmans heeft aangespannen, omdat hij tientallen jaren lang zou zijn gehinderd in zijn werk door Buitenlandse Zaken en de Nederlandse inlichtingen diensten. Oltmans en zijn advocaten zeggen dat dit wordt bevestigd door een brief van Lubben. Sinds Oltmans de tekst daarvan maandag vrijgaf, houdt Lubben zich onbereikbaar voor de pen.

[p. 127]

De datum waarop die laster plaatsvond - 7 juli 1997 - is interessant. Rechter Punt vroeg ons immers te bewijzen dat het in een kwade reuk zetten door de Staat ook ná 1964 was doorgegaan? Wel, hier was het - op 7 juli 1997. Hoeveel meer bewijs wenste de rechtbank nog te hebben? Wanneer ik in 1962 in de usa voor een zedendelict in de gevangenis zou hebben gezeten, hoe kon ik dan ongehinderd in New York wonen tot 1 januari 1992, de datum waarop ik mij aldaar liet uitschrijven?

Daarbij komt dat mijn Memoires 1961-1963¹³⁸ dit jaar zijn verschenen, waarin iedere dag van mijn leven in 1962 werd verantwoord. Waarmee de opzettelijkheid van de laster van Van Velzen en Den Hertog nog nader wordt aangetoond en onderstreept. Of zoals Theo van Gogh en Theo Holman later in Nieuwe Revu schreven: één telefoontje naar Interpol had kunnen aantonen dat de beide advocaten op dit gebied logen. De Staat hanteerde de Oltmans-mythe die zij zelf creëerde, om de oncomfortabele waarheid door vitale leugens te vervangen. Belastinggeld wordt met bakken over de balk gegooid, om te voorkomen dat smeerlappen als Luns en diens corrupte nalatenschap zouden worden ontmaskerd. Al gaat de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel.

138 Uitgeverij Papieren Tijger, Breda (1997).