Prozawerken in Maastrichtsch dialect

LII. Executies (slot).

‘Declaratie van den ondergeteekende Wouter Marinus de Bruijn jr., Mr. timmerman en aannemer, wonende te Amsterdam, voor het vervoeren van het schavot met valluik van Amsterdam naar Maastricht en terug en het oprigten van hetzelve aldaar ter uitvoering van de doodstraf, welke werkzaamheden aan hem waren opgedragen door den opzichter van de Landsgebouwen te Amsterdam, blijkens missive dd. 7 April 1858, naar aanleiding eener lastbrief van den Hoog Ed. Gestr. Heer Procureur-Generaal in Noord-Holland, ingevolge eener missive van Z. Excell. den Minister van Justitie dd. 6 April 1858 no. 3.

‘Deze werkzaamheden zijn uitgevoerd door den ondergeteekende en twee uit Amsterdam medegekomen timmerlieden, behalve de timmerman als geleider bovengemeld en door de van tijd tot tijd tijdelijk in dienst genomen personen, zoo van timmerlieden als arbeiders, zoo hier als te Maastricht: Het aflaten van het schavot van de 3e verdieping van het Paleis van Justitie alhier, alwaar zich de bergplaats bevindt; het inladen in een daartoe gehuurd vaartuig en vervoer naar Maastricht, waarbij een timmerman als geleider; het opstellen van het schavot te Maastricht en verblijf aldaar tot na de uitvoering der doodstraf; het afbreken van het schavot en de terugreis naar Amsterdam en weder opberging aldaar in het Paleis van justitie.

‘De werkzaamheden zijn begonnen den 7den April en waren geëindigd den 3 Juni 1858 en hebben de onderstaande uitgaven gevorderd als:

‘Voor vragt van Amsterdam naar Maastricht en terug volgens mondelinge overeenkomst (Kwitantie No. 1)	f 225. -
Aan arbeidsloon voor de timmerlieden tesamen 810 uren ad f 0.17 per uur	f 121.50

[p. 120]

Aan arbeidsloon voor de arbeiders te samen 795 uren ad f 0.12 per uur	f 79.50
Aan salaris voor den declarant voor zijne tegenwoordigheid en adsistentie gedurende 16 dagen ad f 5.- per dag	f 80. -
Aan hout en spijkers volgens mondelinge overeenkomst	f 60.51
Voor verblijfkosten te 's Hertogenbosch (Kwitantie 2)	f 8.50
Voor verblijfkosten te Maastricht (Kwitantie 3)	f 38.35
Voor verblijf aan boord van het vaartuig (Kwitantie 4)	f 19.30
Voor verblijf- en reiskosten van Amsterdam naar Maastricht en terug voor den declarant met 2 knechts	f 48.45
Voor noodzakelijke vertering op reis tusschen Amsterdam en Maastricht	f 10.26
Voor zwarte verf, lantaarns en gebruik van gereedschappen	f 16. -
	_____
	f 707.37
‘Interest voor uitgeschoten gelden, onkosten en winst voor den declarant te samen 10%	f 70.73
	_____
Totaal	f 778.10
Amsterdam, 27 Sept. 1858.

De rekening van de lèste ekzekuussie op naom van ene zekere Van der Kleij oet Amsterdam vermelt naoventrint tezellefde poste; allein weurde dao nog twie poste op vermeld:

‘Aan geleverd hout, kaarsen, spijkers en verdere kleine uitgaven samen	f 35. -
Voor het gebruik van ladders, touwen, blokken, enz.	f 5. -

Noe is te doedstraf dan al ein gooj haaf iew aofgesjaf, mer nog spreke de lui van ‘iemes aon de galling hellepe’ en zoe zèGGe ze ouch nog bij maneer van spreke van iemes, dee iers erreg tege-n-ene persoon gesproke of gehandeld heet en daonao zoe zier deveur: ‘dee zou iemes iers aon de galling hellepe en daan geit er d'ronder stoon beuke’.

Van iemes, dee hiel vrijpostig waor, zèGGe ze nog: ‘dee is zoe astrant wie de beul’ en ene prengel van e keend neump me nog wel ins: ‘ene beul van e keend’. Van eine, dee ze opgehange hadde of tee aon de paol had gestande, zagte ze vreuger, tot heer de Groete Grach had moote-n-oploere, en es te beul zellef in 'n slijterij kwaom, kraog heer z'n dröpke in e gebroke rumerke zonder veutsje. Dan mòs heer et oetdrinke zonder et te kinne neerzètte en woort zoedoende zonder spreke gemaond, tot me liever z'n hakke es z'n tiene zaog. Minnigein kon ziech nog good rappeleere, tot me ziech es keend mèt ene zekere sjouw ein van de ierste huiskes van d'n Heksenhook (die noe aofgebroke zien) aonwees es et huiske, boe de lèste beul van Mastreech heet gewoend.

Door de Nederlandse Justiessie woort et gebruuk van de Franse gieljotien neet mie tougepas en zoe waor dat masjien al haos honderd jaor verdwene, tot veer ze ins op ene veize kier 'n twellef jaor geleije nog proper bewaord in de kelders van et stadhoes vonte. Noe is ze dao oetgehaold en in et aajtheidkundig muzeum weer opgezat. Ze wèrrek nog manjefiek

[p. 121]

en eederein, dee nog ins griezele wèlt, kaan ze dao goon besjouwe. Et aajt zweerd van de beul lik ouch nog tebij mèt nog 'n ganse kolleksie foltergerij, boemèt vreuger de Mastreechteneers en die van de dörrepe woorte getrazjaak es ze ziech aon hunnen evenaoste gekräöjd hadde. D'n tied is veurbij, tot te wiever ziech verwete, es ze ziech aon 't keekele waore: ‘d'n mem heet aon de paol gestande!’, of: ‘mie groetvajer heet neet te Groete Grach op geloerd, wie dee van doe!’