en daorum waarsjouwe veer eeder dee leihertig is en neet van get akeligs hèlt, um dezen artikel mer neet wijer te leze. Is me einemaol begós mèt get van d'n awwen tied te vertèlle, dan kaan me neet allein ophoole van de plezeerkes allein, mer wèlt me ene zjuste kiek geve euver et leve van toen, dan is me verpliech, ouch te minder aongenaom zake te verhoole.
Et waor dan in et jaor 1857, tot ene zekere jonkmaan oet t'n umtrèk 'n errem meitske, et einig keend van z'n awwers, had mishandeld en geduud en nog ie et jaor um waos woort heer door et Provinsiaal Hof van Limburg ter doed veroordeild en mós opgehange weurde.
Ze verzeuk um graassie waor verworrepe gewoorde en in Aprèl van et vollegend jaor woort umtrint ach taog van te veure zien aonstaonde ekzekuussie in de ‘Courier de la Meuse’ aongekondig. De zjusten daag waor 'n week van te veure nog neet bekind.
De ‘Courier de la Meuse’ waor 'n deftige gazèt, gans in et Frans gedrök. Ze stónt vol van de allerhoegste Europeese politiek. Es op 'n dörrep drei lui ze leze kóste dan waor et väöl (Trouwens in Mastreech zellef zaote dèks genóg hiere in ene kaffee mèt te gazèt et underste bove). Aon plaotselek nuijts doog ze bitter wienig en zoe vind me in de gazèt van 29 Aprèl 1858 e kort verslaag van de terechstèlling. Mer in euzen tied zien nog lui genóg in de stad, die ziech tie tristige gebäörtenis nog good rappeleere en ze van punt tot draod kinne vertèlle.
Op t'n daag zellef móste alle sjaolkinder op sjaol zien en dee dorref vórtblieve um te goon kieke woort veur good eweg gesjik. Toch waore nog koejonges tebij, die al zoe dèks waore weggejaog, totse ene kier mie of minder wel d'raon reskeerde.
D'n daag te veure um haaf èllef waore ze veur et stadhoes et sjavot beginne te tummere. Et waor e groet gevaarte, zoe hoeg es te ierste staassie van et stadhoes. 's Nachs woort t'raon doorgewèrrek um op tied veerdig te zien. 's Aoves um zès oore woort te veroordeilde door de prokurörgeneraol in gezèlsjap van keplaon Ingele, d'n direktör en d'n dokter van et prezong mètgedeild, tot ze verzeuk um graassie door de Keuning waor aofgeweze en tot heer ziech mós veurbereije veur de Iewigheid. De jong veel in ene kriet en wie de prokurör em vroog, of heer kreet um tot heer sterreve mós, gaof heer veur antwoord: daoveur neet, mer tot et em leid doog wat heer gedoon had en tot heer väöl berouw d'reuver had.
Et groetste deil van d'n daag heel em zene beechvajer, keplaon Ingele, gezèlsjap en ouch versjeije ander geisteleke bezeukde-n-em toen. Tege middernach dronk heer e glaas beer en later ontfong heer de lèste H. Sakkerminte. Daonao sleep er e paar oore. Um negen oore kwaome z'em zèGGe, tot zenen tied gekomme waor. In de straote, boe heer langs kwaom van aof te Minnebreureberreg, de Papestraot, Vriethof, Groete Staat en Nuijstraot, waore aon alle hoezer de blinne tou en de gardijne-n-aof. De karreljongs späölde neet en van wijje en zijje waore de lui gekomme um te kieke. Op weeg woort heer gesteund door de keplaon, dee neve-n-em leep; de beul, dee oet Amsterdam gekomme waor, góng veur em op en eine van de beulsknechte leep t'rachter. E pikèt zjenderreme en dragojnders opende en sloot te stoet.
In de poort onder et stadhoes tösse de trappe waor e kapelleke opge-
Auteursrecht onbekend