XLIX. Na het carnaval.
Asselegoonsdag waor de lol veurbij. Väöl lui gónge ziech smörreges e kruiske hoole en et leve góng weer zenen awwen tuijel. De balzaole, danshoezer en kaffees woorte daonig gepóts en oetgeloch, mer in de hoezer en wèrrekkamers, in de ateljee's en zellefs op sjaol woort mer aldoor vertèld van wat me genote had. In de kaffees en sósjeteite vertèlde me van de klubkes, die tot laat in de nach in de sjampanje gezete hadde en van pikante avonture, die me beleef had. Op te koffiekrenskes woort ziech mètgedeild, wie manjefiek juffrouw Zus waor es keuningin van de nach, en wie koddig dokter Zoe es Sequah, wie orizjineel d'n affekaot Gladjaan mèt z'n vrouw waore es ‘bébés’ en dat Prosper de Zwarte juffrouw Geelders zoedaonig had geresjersjeerd en dat tao zeker get van de ‘perrelemoer’ achter zaot. Op te nejwinkels en modiste-ateljee's vertèlde de meitskes, totse zoe e plezeer gehad hadde op te bal van de Apollo's of van de ‘Lauwer’, tot te aw medam Sitsewinkel ziech nog verkleijd had mèt meerke Weekegare in 'n koppel mooswiever en nog ins good oet waore gewees, mer tot t'n awwe Pinteveeger in gein drei daog mie bove water waor gekomme en Asselegoonsdag oet te spekkamer woort losgelaote, wie e zeker Marieke de ganse nach stief van de gif tege de moer had blieve zitte, umdat häöre leefste mèt 'n ander had gedans en Kaatsje waor nog besjeemp, mer mós nog lache, umdat ene verkleider häör in de volle Staat gepuund had.
Op et fabrik vertèlde me ziech, tot Anneke Poes zoe geröls had in de ‘Boerendans’ en tot Greet van de mèllekboer door et keldergaat waor gekrope umdatse bang waar, totse zwens van häör meer kraog, umdatse zoe laat nao hoes kwaom. Greet koechelde nog es ze d'raon dach, wie ze de meister van de wèrrekkamer de woerheid had gezag. Neelie deilde mèt, totse de lappe van häör sjeun had aofgedans in de ‘Grand Salon’ en vrouw Wielemösj had e stök in gehad en waor van häör kompenij aofgeraak, wie ze oet te Luregraof kwaom en waor op te Kakkeberreg nao häör hoes aon 't zeuke in plaots van in et sträötsje van Zjinnetèl, boe ze toes huurde. En Frens had ziech geroemeld mèt ene boere piejot umtot heer mèt tee ze ‘mèdje’ had wèlle danse. En zoe waor honderd nog neet ein, tot zellefs op te sjaole vertèlde ziech te kinder, totse planeetsjes verkoch hadde en van de sent ziech getrakteerd hadde op ‘boules de Berlin’. De meiste waore heis van et sjatere en kwake. De hiel week doorde dat nog.
Sondags van de Nao-vastelaovend woort alles nog ins dunnekes euvergedoon en dan waor de Vastelaovend veur good veurbij. De maskes en
Auteursrecht onbekend