Prozawerken in Maastrichtsch dialect

Veldvruchten (vervolg).

Erte en boene liGGe nog al in de volleksmond.

Eine, dee get neet begrip, neump ziech eiges 'n boen es heer get tevan snap. Heet heer et gans mis, dan zit er in de boene. Deit heer mèt veur spek en boene, dat is zoe good es veur kies en broed, dus haaf of gans veur niks. Is et enen ekzentrieke kerel, dan neume z'em 'n raar snijboen van ene vent en vertèlt heer 'n houf en eine nump em et woord aof, dan deit tee em get in z'n erte, wat noe persijs neet propel is. Is heer erreg nej, dan neume z'em enen ertentèller.

Heet 'n mamzèl get hoogblond, druug haor, dan heet ze ene kop wie boenestru. Is ze laank en sjraol, dan sjelle ze häör oet veur boengeert en heet ze gei broed op te plaank, dan hoof ze ziech op te kèrremes neet

[p. 107]

te vertuine es dikke vrouw, veural neet es ze nog e geziech tebij heet wie 'n graw ert, want graw erte weurte nog al ins aw wiever geneump. En höbt geer iemes e klei plezeerke gedoon, dan zeet heer: ‘God zal et uuch loene mèt erte-n-en boene.

'n Gooj bössel van e vroumes weurd aongeduijd es 'n savoej. Zit evels neet väöl d'rachter, dan vinde z'et 'n slaojneus. Vèlt häör lengde erreg in de oug, dan zeet me ouch in plaots van 'n boengeert ene koppestek. In plaots van e glaas aajt beer woort veur de varjaassie wel ins 'n sjorsjeneel bestèld. Weurde in Holland te kinderkes door d'n oojevaar gebrach, heij kroepe ze oet te kuul of et zoe niks is, en greuje ze veurspoedig op, dan wasse se flink oet te klute, wie alle ander greuntes en ze greuje wie kuul. Mer de zouws eine neet oet te kuul jaoge es heer wel 'n dom geziech heet en toch zoe slum neet is.