loupe zonder körref kraog et e valheudsje op. Dat waos rontelum dik oetgevlochte en es et tat op zene kop had, kós et gein ötse d'rin valle (in de kop, mein iech). De weege stónte op 'n iezere gestèl, boe-aon gesjoggeld woort. Hadste noe e lestig keend bij de lui bove, dan hoorste daag en nach: bonk-bonk van de weeg bove dene kop. Woort per ongelök te hel gesjoggeld, dan veel de weeg wel ins um en et keend t'roet. ‘Corbeilles’ waore, zjus wie ‘gerbe’, nog enen onbekinde ‘luxe’ bij de blommiste. Blommewinkels bestónte neet anders es van opgemaakde blomme en de blommemerret waos nog neet neumensweerd. Bij et hèk aon de rechterkant van et Stadhoes zaot 'n aajt medemke mèt häör strikkous te wachte op te leefhöbbers, die häör ein van de paar pötsjes belkesbuimkes, zjeraneums (sjraleongs, wie veer heij zèGGe) of Afrikäönsjes aofkochte.
‘Chrysanthemums’ waore nog mer doedgewoen Sinte-Katrijnsblomme. Orchideeje, noets gezeen. Witte meiblomme, mimosa, cyclamen, mistletoe in de winter nog wel, waore al eve onbekind. Me had e krekebuimke in e pötsje en muskusplentsjes veur de vleege; 'n giegplant en emoojerplentsje in 'n hengerke. Al de varieteite in de roeze bestónte toen oet te gewoen boereroes mèt hiel väöl deures, ein theeroes, ein donkerroej soort, ein witte en wijer get roej maondruuskes. Noe tèlt me soorte mèt doezende.
E boekèt zaog oet wie 'n toert op e stekske mèt ene gebekde papèrre kant t'rum es et sjiek mós zien; anders waos e rendsje d'rum van boenekroet of Ingels striepgraas, boe de punte van aofgeknip woorte. Wie deurder et boekèt, wie hoeger teurensje. NeerlèGGe kós me-n-et neet, me mós et vashawe of örreges inzètte. Op 'n broelof zaog me dan ouch te boekètte in allerlei soorte vaze stoon, in koffiepöt, lampètkanne, krafte, tot in de lampeglazer van de moderatörlampe.
Toubak-, sigare- en snouf-zake vertuinde ouch nog al heij en dao e versjèl mèt allewijl. Sigrètte waos mer get veur de kinder, die, es ze achtien jaor waore, machte beginne mèt hun ierste sigaar. Me kós ze kriege van de Vuelta Abajo aon tien sent te tien. De kiskes waore blouw gereifeld; later, bij de gooj soorte, mèt 'n etikètsje d'rop en van binne mèt e papèrre kentsje rontelum. Wie mie witte spikkelkes dat op et dèkblaad waos, wie beter me de soort vont. Bij de pekskes toubak kraog me geregeld 'n móts van ene sent tou en veur zès sent had me al e kwaart kilo. Dat waos inlandse en boete de Breusselepoort laog 'n plantazje, boe toubak getrokke woort. Dee allewijl toubak plandde, kós mie d'raon verdeene es aon slaoj en andievie. De lui van de kante van Semois, Obourg en Menin make toch mer gooj zakes mèt hunnen inlandsen toubak. Snouf woort väöl mie gebruuk; haos alle ajtsjes hadde-n-'n snoufdoes mèt 'n boen d'rin. Ouch prezenteerde me ziech allerlei soorte: rapé de la cour, grand cardinal, prince-régent, Saint-Omer, Saint-Remy, Macuba en vioelesnouf. De klante waos et tougestande um ziech impassant e snuifke oet te groet witte pöt te komme numme. Wel kraog me dan klante, die dèks langsgónge per daag! Ene bonte zakdook huurt bij de snoufdoes. Lang Goudse piepe woorte ouch väöl mie gebruuk. In de kaffees hónge rèkskes op, boe-in eeder stamgas z'n piep mèt zene naom
Auteursrecht onbekend