Sonet op de constsinrycke tragoedie van Savl, gecomponeert door Gvuil. van Nievwelandt, Ouderman van den Olijftack, binnen Antwerpen.
GHy oud' en iongh' gheiaert, in consten wert ghepresen
Comt scherpt v sinnen nu, in dit const dobbel werck
D'welck v wert voorghestelt, vloyend' in reden sterck
VVaer in e'l Poësy, end' conste is te lesen.
Den boosen haet van Saul, end' Dauids minlijck wesen
Siet ghy hier claerlijck, als twee campers in een perck,
Het leert op deughtsaemheyt, te nemen 't meeste merck
VVant die verwint altijd', den mensch ind' haet gheresen.
Oock leert dit schouwen wel, de wraeckghierighe nijt
Want diese mint sy in't lest met wanhop' bestrijdt,
Als't aen den Coninck bleck, dus eert Nieuw'landt met reden.
VVant Tritonia, 'trecht ghy in hem mercken meught
Dies Fama sijnen lof, verbreyt In liefd' verheught,
Nu en wanneer hy sal, Elysys velt betreden.
In Liefde verheught, P. Lenaerts Facteur vande Goud-blom, Thantwerpen.
Auteursrechtvrij