Saul(1617)–Guilliam van Nieuwelandt– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [Folio A2v] [fol. A2v] Ode. Tot den Gheest-rijcken Gvuil. van Nieuvvv'landt, grondt-vvijsen Dichter en constigh Schilder. ALs Deucalion met der vlugh' Swierde de steenen ouer rugh' Om nieuwe menschen af te maecken, Alsdoen en greep hy niet al-een Naer Schorre, naer Karreel of steen; Maer greep oock wel naer ander saecken. VVant altemets quam hem in d'handt Eenen Robijn oft Diamant, Oft eene schelpe dick beperlt, Die wisselende hunnen aerdt Hebben terstont een volck ghebaert Dat eens verlichten sou de werelt. Als v, Nievw'landt, die glinstert hier Door uwen gheest vol heyligh vier, Gh'lijck het ghesteent van hoogher waerde, Oft als een Peerel of Robijn, Daer door ghy toont wel ander schijn, Als of wt steen, oft schorr', of aerde. Neen het ghespuys comt al van daer: Dat is het volck, dat 'tlichaem swaer Tot hooghe daedt niet en can heffen: [Folio A3r] [fol. A3r] Maer ghy die anders sijt bedocht, Stiert uwe vleughels naer de locht Om yet te doen dat kan ghetreffen. VVant comt ghy niet als een clouck heldt, Nu in het schoon Brabanders veldt Eerstmael het vaendel rechten? Om menich hondert Rijmers hooft Bot, hersseloos, en heel verdooft Met reden wijs te gaen beuechten? Sietmen nu oock t'Antwerps tooneel, Nu wederomme niet gheheel Beheymt met nieuwe groen lau'rieren! Sietmen het selu' nu niet van goudt, Het welck te voor maer was van houdt Om sinnekens sot op te tieren? Ha, ha, t'is wel ander gheluyt Dat uwen Savl dondert wt Als gh'hem ter werelt doet her-leuen, Wiens boosen gheest door 'tsoet gheclangh' D'welck David op sijn herpe sangh' Als nu, als dan wort wt-ghedreuen. Niemandt voorwaer die alsoo stoue Treckt met de Musen naer het wout: En niemant oock dan ghy alleyne Gaet spieghelen hem soo gherust En drucken sijnen mont met lust. Aen het Christael haerder fonteyne. Niemandt des nachts al in de Maen' [Folio A3v] [fol. A3v] Als sy heeft haer vol-aensicht aen Comt hem soo hups ten spele vinden, Als sy daer reyen al ghelijck, Op 'tsoet gheterd' en 't Veel-ghestrijck Van hunnen Godt die s'oyt beminden. Die v daer croont met eenen tack, Zulcx hy eertijdts van Daphne brack, Om alle Gheesten te betalen, Die met oprechter liefden ionst In schrift van hun her-varen const Verbreyen t'lof van alle talen. Maer al ist soo hoe dat v lodt Gheuallen is te sijn een Godt Van Helicons gheleerde bende; Daerom en wort noch mijn ghedicht, Hoe wel dat cleyn is van ghewicht Van v ghestelt op t'uyterst hende. Ghy achtet wat al schijnet loot By t'uw' te sijn van Goude root Dat ick dies-haluen my nu schame Yet te gaen stellen op papier, Weerdt uwen Aerd-veyl en Laurier, En 'tnieuwe roem van uwen name. Maer Ianus dien ouden vaer Die noch eens comt met 'tnieuwe Iaer Heeft my te doen dit soo beuolen, Op dat daer door het goedt beghin Van onse nieuw'gheboren min [Folio A4r] [fol. A4r] Niet en sou blijuen heel verholen. Och had ick doch tot mijnder baet Zulcx den Coop-vaerder halen gaet Naer d'Indiaensche verre landen, 'Tsy Goudt, oft 'tsy ghesteente fijn, Voorwaer ghy sout deelachtich sijn, En ick schonkt v met volle manden. Oft const ick als ghy met 't Pinceel Doen leuen douck, tyck, of Paneel Mijn const soud ick v gheeren schenken: Maer soot gheen werck is van een man Te gheuen dat hy niet en can, Wat sal ick best voor v bedencken? Ick weett' ghemaeckt; neemt daer in danck T'ghen' Harduyn eens willigh schanck Om 'tlof uw's naems hier te vereeren Dien nimmermeer en sal vergaen: Maer wel soo langhe blijuen staen Als Ianus hooft noch sal omkeeren. Ivstvs de Hardvyn den eersten Ianuarij 1616. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij