Gvuil. van Nieuvvvelandt.
Aen den Wijsen, discreten, ende seer voorsinnighen. Balthasar Charles
Deken vanden Olijftack.
MYN Heer, al is't soo dat de daden des menschen ydel ende verganckelijck souden wesen, ten ware dat sy door de cloeckheydt der Poëten heerlijck ende onsterffelijck werden ghemaeckt, soo en ben ick nochtans geensins van sin, uwen naem door dese mijne veersen doorluchtiger te maken, maer wel om hem te gebruycken door sijne achtbaerheydt, tot volmaecktheyt van mijne, simpele, ende cleyn-constighe Tragoedie, ick dan wesende op het punct dese mijne Musa te verlaten, ende de moeyelijckheyt der Castalische vloeden te ontswemmen, om te moghen rusten in de Tempesche dalen, was om den oorlof te nemen, maer daer mede besich sijnde ben noch beraden van twee saken: het eerste desen mijnen verlaten Savl, met sijne dulle wtsinnicheyt aen den dagh te brenghen, ende den seluen, uwe beleefde goetjonsticheyt toe te eyghenen, op dat hy in zijne ongerijmde raserny, mach rusten onder de vleughelen, van den ghenen die hem door ghetrouwe hulp heerlijcker heeft ghemaeckt. Ten anderen oock om van de Musen niet versproken te werden, dat ick hem iemant anders beuele dan v die alleene toecomt te climmen op haren ghelauwerden wagen. Het tweede om (naer het segghen vanden grooten Cicero) te volmaken de heerlijckheydt van onse beghonnen vriendtschap, de welcke niet en is wanneer sy door de gheduricheyt niet en wort ondersett.
Aenghesien dan dat ick hem V.E. opdraghe bidde hem toch met een Philemonsche goetherticheyt te onthalen; ick offer hem heel op den Autaer van uwe goede geneghentheyt. Hy wenscht selue aenghenomen te wesen wt soo goeder herten als hy v toegheeyghent wort. Vaert wel.