Een aendachtig leerling van den Heere Jezus, door Hem zelf geleert, zonder hulp van menschen

Kapittel XXXVIII.

OCh myne Heere, dat het u beliefde myne ziele eens zelfs te leeren, en dat klaer, en krachtig, en overzettende in de vorme uwer leere, wat doch haer beroep is als een Christen:

[p. 191]

wat haer beroep is in de weerelt, daer van wort van deze en gene nu en dan gesproken: maer leert gy haer ook dat doen als een Christen, zoo dat zy 't alles doe als u dienende in uwe ordinantie, en dat zy 't met een geestelyk herte, en met geestelyke overdenkingen of meditatien by u zynde doen, en datze dat maer beooge, en belegge om uw' Koninkryk (en haerer zielen heil, en plicht te behertigen) en dat gebruikende als een middel tot dit.

Maer van die eigentlyke, en enkelyke, Christelyke beroepinge, haer aengaende woude zy zoo geerne iets van u zelfs leeren; dat het u beliefde, o getrouwe leeraer der gerechtigheit, en alleen wyze Heere, haer in dezen eens genoegzaem, klaer, en bondig licht te geven tot haere versterkinge en leidinge.

Immers is uwe name Raet, en immers doet gy wandelen in de weg der gerechtigheit, om uwe liefhebbers te doen beerven dat bestendig is, en gy zoudet haere schatkameren vervullen; och my ontbreekt in dezen noch zoo veel licht, en daer by zoo veel kracht om deur te breken.

Woudet gy in deze beide behoeftigheden haere schatkamer vervullen: gy zyt zoo goet, Heere, en zoo goed-doende, zoo gewillig om van het uwe mede te deelen aen de rechte begeerders: is 'er gebrek in myn begeerte, vergeeft, en volmaekt dat: maer het behaege u doch (indien 't u behaegt) haer in dezen eens bondig te leeren.

Zy woude 't maer weten en kracht daer toe hebben om u te getrouwer te dienen: zy heeft in dezen langen tyt met twyfelingen hene gegaen, en is noch zeer twyfelachtig in dezen, en ziet doch, haere tyt gaet vast hene, en zy woude u

[p. 192]

in de zelve noch wel meerder getrouwheit bewyzen, en haere dingen beter beleggen: wisser uit den geloove doen: zuiverder doen: profytelyker doen: wiste zy en konde zy maer doen dat, dat haeres beroeps was; datze haer geweten in dezen altyt tot getuige en versterkinge genieten mochte, en in alles, en allerwegen, maer ter herten nemen uwe wil en uw' wel behagen, haer aengaende, in alle getrouwigheit.

En met uwe goetkeuringe als dan alleen haer vergenoegen[;] en maer voortgaen na uwe leeringen en na de bewegingen en geleidinge van uwen Geest.

Och vriendelyke Heere, die haere begeerten zoo dikmael en in zoo vele dingen voldaen hebt, voldoeze ook in dezen, zent uw' licht en waerheit om haer te geleiden, op dat zy met een vryen Geest voortgae om u te zoeken, en te dienen, haer niet verplicht oordeelende daer gy haer geen plicht oplegt, noch van haer begeert: en aen d'ander zyde vrymoedig en met goet en wys overleg doen dat, dat gy haer gebiet, of van haer verwacht; dat zy uwen Geest noit bedroeve, veel min uitblusse, maer in des zelfs licht en kracht en geleide henen gae, als ziende u de onzienelyke, en u alleen: indien gy haer iets oplegt dat haere natuire en des zelfs eigen liefde mocht tegen zyn.

Dat zy doch nimmermeer uit hoogmoet of vermetenheit dingen onderlegge, of begae, die u mishagen mochten, of uwe oprechte in haere oprechtigheit en zuiverheit bedroeve: och myn Heere, dit van u begerende zie ik myne verdurventheit levendig worden, en vreesachtig om in dezen uw' raet na haer zin niet te

[p. 193]

zullen verstaen, is dat zoo? en maekt zy haer op tegen u, zoo doodet die verdorventheden, door uwe kracht.

Op dat ziel en lighaem, natuir en genade, licht en kracht, overtuiginge en beweginge, en alles t'zamenspanne tot uwen dienst: en laet myne ziele (als gy deze haere begeerte gehoort hebt) doch door uw' antwoort zeer opgewekt worden in uwe liefde, en in liefde dien volgens tot uwe eer, en dienst, en Koninkryk, en uit die liefde alles doen watze doet; laet die liefde ook alles zyn luister en kracht en gewigte geven, en gevet gy door uwe volmaekte liefde het als dan een uitnemende zegen tot uwe verheerlykinge, Amen.

Hoort myn waerde ziele, vertrouwt uwes Heeren bereitwilligheit om u dit verzoek te voldoen: want waerom zoude hy u anders nu zelfs zoo opmerkelyk by hem geroepen hebben, in en door deze boven-natuirlyke leidinge, en gelegentheit, en opwekkinge van uwe begeerten, lust, en genegentheit tot zyne leeringen.

Och, myn Heer, voorkomt my doch verder met die zelve al-overwinnende, en enkele, vrye genade, door uwe getrouwe, onveranderlyke, en werkzame liefde, en trekt doch byzonder myn ziele door die uwe trouwe liefde en weldadigheit van dichte by u te zyn, om gedurig kracht, en geest, en licht, en leven van u te halen tot oeffeninge van uw' onderwys in dezen.

Hoort dan, myne ziele, uw' Christelyk beroep is alleen een Christen eigen, en is derhalven iets byzonders, het is iets dat op hem leit om dat hy een Christen is, en zonder 't welke te hebben hy geen Christen heten kan, en zonder

[p. 194]

't welke te oeffenen hy niet als een Christen leven noch wandelen kan. Het is iets waer toe Christus hem roept als hy een Christen wordt en wezen wil. Het is iets dat de Heere Iesus hem alsdan gebiet, en voorts hem gestadig als zyne oeffeninge en betrachtinge oplegt, en zonder 't welk te hebben en te oeffenen hy, of geen Christen kan zyn, of als geen Christen kan leven, noch zyne dingen op een Christelyke maniere doen.

Dit is zoo in't gemeen een Christens Christelyk beroep: ik en behoef u hier niet wytlopig te verklaren wat ik meen in 't particulier: met een woortje, Christus roept zyne Christenen tot zelfs verloocheninge, en zyne navolginge in en door de liefde: en zonder dezer dingen hebbelykheit en oeffeninge en kan niemant een recht Christen zyn, noch als een recht Christen leven: en tot dit zyn eerste en gestadige beroep kont gy voorts al zyn andere beroepingen als eens Christens beroep brengen.

Het verloochenen ziet byzonder op het gene dat zyn eigen is, (de liefde ziet meest op dat, dat Christi is, op Christus en de zyne) eigen verstant, eigen wysheit, eigen liefde, eigen zin, lust, begeerte en genegentheit, eigen overleggingen, eigen bewegingen, eigen eer, eigen voordeel, eigen beoogingen, en opzigten op iets dat maer onzes is: daer Christi leeringe ons niet toe en roept, en daer Christus niet in uitmunt en gezien wort, dat moet weg, want dat is zyn beroep niet: zoo wandelende bleef een Christen een elendige slaave, en hy is tot vryheit geroepen: het Christelyk beroep heeft al andere, al uitnemender diensten, als die jam-

[p. 195]

merlyke en erbermelyke slavernye zyns zelfs, en zyner begeerlykheden.

Hy wort een Konink en Priester Gode, hy wort geroepen om over zyns zelfs genegentheden te heerschen, en zyne natuerlyke en zondige bewegingen te gebieden: datze dienen zyn Christelyk beroep van zelfs verloocheninge, en Christi na volginge, en om zig zelve Gode op te offeren tot een levendige, heilige, en Gode welbehagelyke offerhande.

Dit beroep van zelfs verloocheninge, myne ziele, heeft byzonder opzigt op u zelven, en is het eerste beroep voor u eerst geweest, en 't is het noch gedurig eerst.

Dit woud' ik u zeggen, als gy eenig werk aengaende uw' Christelyk beroep, dat de liefde eigen is, zult doen, en uwe nature is, en werkt daer tegen, zoo moet gy hier beginnen, namentlyk, in de verloocheninge van u zelven. Want eerst moet de hinderpael weg die nootzakelyk let eermen wandelen kan, en de beletzelen weert men eerst, eermen tot het verdere voortgaet.