|
| |
Kapittel XXVI.
LAet ik doch uwe liefde zoo genieten en ondervinden dat myne liefde tot u deurbreke als de dageraet na de duisternisse, en als de zonneschyn na den regen, ontdektze aen myne oogen doch: och myn waerde ziele, het is een liefde die de kennisse te boven gaet, daer in is een diepte, een lengte, een breete, een hoogte die verre hene onnaspeurelyk voor u is: och, nochtans word ik 'er hoe langer hoe begeriger na, mocht ik 'er dan eens maer een weinigje inzien.
O konink van myne ziele, brengt my eens in uwe binnenkameren, want gy hebt my immers lief, is het niet waer, mijn alderliefste Heere? en woudet gy my door dat te betuigen aen mynen ziele niet wat meer toe, als dat ik het hooren zoude? immers ja, myn Heere, gy wout dat ik het verstaen zoude, dat ik dat zoude aennemen in plaets van alle het goet dat myn ziele van u genieten zoude, gy wout immers dat ik 'er mede vergenoegt zoude zyn, en gy leidet my immers in dat gehoor na de verquikkinge door de wyn.
| |
| |
Doe het my dan noch eens hooren, myn Heere, door uwe goetheit, en leidet my wederom alzoo na de verquikkinge; want dat geene dat myn lichaem genote, dat was de zaek niet, dat was het teeken, 't welk zyn goede beduidinge hadde.
Van die beduidingen woude myne ziele zoo geerne wat meer vernemen, och Heere, gy hebt haere begeerten gehoort, en daerom spraekt gy haer na het herte, en nu gy haer zoo na 't herte gesproken hebt, zoudet gy nu haere begeerten niet hooren, om haer te doen weten, wat het te zeggen was; wat het beduide? wat uwe meeninge was? wat zin dat 'er in die woorden leide? immers gewis zy quamen uit uw' herte, en in uw' herte leide veel meer als ik uit die woorden vattede.
Vergeef my Heere, dat ik 'er niet meer mede op en hadde, dat myn herte zig niet meer verwydede doe het zulke schat ontfing: en legget my nu tusschen u en my alleen deze zake doch wat nader uit, dat ik het tweemael hoorende te beter verstaen en onthouden en bezien mach.
Hoort, myne ziele, als uwe Heere tot u zeide, en zoo gewis zeide, dat hy u lief hadde, zoo zeide hy met een, dat zyn vader u lief hadde, en u tot zyn kint op nieuw aennam, dat die met u verzoent was, dat zyn Geest u lief hadde en by u woude komen wooninge maken, ja dat uwe Heere en zijn Vader met, in, en door de Geest tot u komen wouden, en dat het uwe Heere nu meer als tot noch toe voor nam, om zig met u te vereenigen en om u tot hem te trekken, om u voorsprake te zyn by zyn Vader, om u door zyn Geest al heel anders noch te ver- | |
| |
lichten, te geleiden, te versterken, en te troosten; want het is een gestadige liefde, en duirachtig goet datze voortbrengt.
Gy meugt 'er alles wel van verwachten wat gy h[ei]liglyk begeert, gy meugt 'er wel wat veel van verwachten: sla uwe oogen op uw' herte wat gy daer begeret: die zuiverheit, die volkomenheit met de Heere, die innerlyke bewegingen des gemoets, die zoo beminnelyke liefde, die heilige aendachten, die yver, die levendigheit, die wakkerheit, die lust om Gods welbehagen te doen, die ernst en dat deurbreken in uwes Heeren dienst, die onderwerpingen onder al wat hy aen of ontrent u doet: die lytzaemheit der heiligen, dien vryen Geest daer gy zoo begerig na zyt, gy meugt het altemael wel verwachten van deze liefde, alleene dat gy my wel verstaet; alle deze dingen en noch veel meer moogt gy van deze liefde verwachten, doch in zulken mate, trap, en tyt, als uw' Heer het door en in die liefde voor u best oordeelt.
En, en denkt nu niet, als of dit niet uitnemende en is; want het is u op een byzondere wyze toegezeit, en daerom, meugt gy al vry wat meer als de ordinare uitdeelinge dezer dingen verwachten, om dat uw' Heer eerst uwe begeerten boven ordinaris geformeert hadde, en tot hem optrok, en op die u antwoorde, 't zal dan ook wel na die zyn, namelyk, wat meer als gemeen.
Maer nader, dat antwoort van uwes Heeren liefde tot u, kreegt gy ook op die hertelyke begeerte van meerder gemeinschap te genieten aen uwes Heeren Geest: zoo meugt gy dan dat ook uit en door die liefde verwachten: och | |
| |
ik zie my noch zoo verre van myn Heere! wat isser een wyte tussen Hemel en Aerde! hoe zal ik eens tot hem opvliegen! wanneer zal ik hem eens anders zien! och dat hy door zyne liefde my tot hem optrokke, en alzoo dede zien wat het is, gemeinschap te hebben aen zynen Geest niet alleen, maer eenen Geest met hem te zyn, en alzoo gemeinzaemlyk met hem omme te gaen en te leven, en gedurig van hem al verder en al verder te leeren, byzonder van die liefde, door welkers betuiginge hy al zyn meininge uitdrukt, en door welke ik al myne zaken verrichten moet, die het al is, en eeuwig blyven zal, o die lieve liefde!
Nu komt, al weder aen, myne ziele, eene geest te zyn met uwe Heere, daer van hebben wy al iets gezeit, maer noch verder, het is niet alleen inwendig zoo te zien, zoo te willen, zoo te verstaen, als uwes Heeren Geest ziet, wil, en verstaet: maer het is ook zoo te beoogen in uwe zaken, en zoo te werken als uwes Heeren Geest eigen is, en gemeinzaem met hem omme te gaen, is door zyn Geest, en als gedurig by hem zynde, al uwe zaken te bestieren.
En dat niet alleen, maer 't is dat gy hem alle uwe zaken bestieren laet; dat zyne wysheit de uwe, en in u is, en u leert: dat zyne waerheit de uwe, en in u is, en u leit: dat zyne goetheit de uwe, en in u is, en u bewaert, en goet maekt: dat zyne heiligheit de uwe is en in u is, en u heilig maekt: dat zyne kracht de uwe, en in u is, en u sterkt: dat zyne liefde des zelfs stralen in uw' herte schynen doet, en uwe liefde opwekt en groien doet.
Och myn Heere, myn ziele woude noch al | |
| |
wel wat anders weten, wat is dat doch? ja het is hoe uwe liefde trekt; hoe uwe vereeniginge trekt, en hoe die beide de ziele vergenoegen, och woudet gy my dat noch leeren! die schat daer groef ik byzonder na: want ik woude door ondervindinge weten wat het is een met u te zyn, en in uwe gemeinschap te leven, en voort te gaen van kracht tot kracht.
Nu raekt gy al wat nader, myne ziele, hoopt noch wat, misschien ligt uw' Heer u eens op tot hem, of komt eens tot u neder, och myn geest is als bezweken van verlangen na dit heil, het is een vrye genade: Heere, gy hebt het myne ziele niet belooft, zoo gy het doet, het zal een nieuwe goetheit zyn, en daerom zie ik in deze verwachtinge alleen op u vrye genade, en onbedenkelyke goetheit.
Wat wout gy dan wel hebben myne ziele? och ik en derf het schier niet zeggen, ik weet niet of 't my al best is, ik woude myn zelven wel eens verliezen, om zoo te spreken, door het trekken van deze liefde en gemeinschap mynes Heeren, ik woude wel door den Geest noch geheel anders geestelyk zien, en geestelyk leven, ik woude eens ondervinden, en weten alzoo, wat het is een met Christus te zyn, en dat niet meer ik, maer hy in my leefde.
Och Heere, dat het u behaegde deze myne begeerte aen te zien en te vervullen; zult gy 't doen Heere? gy zyt zoo goet, en myn ziel heeft 'er zoo lang na uitgezien: zult gy 't doen Heere? wel waerom woudet gy dit hebben myne ziele? ey vraegt gy my dat? om myn Heere liever te krygen, en om eens te smaken wat zoetigheit dat daer in is, en om door die smaek | |
| |
kracht te ontfangen om wederliefde te betoonen, waerom moet ik u dat wederom zeggen, ik hebbet myn Heer gisteren al gezeit, en hy heeft 'er my op geantwoort: nu weest daer niet verdrietig om, Petrus zeide 't wel drymael, uwe Heere hoort dat geerne, en zoo begint hy al te trekken door zyne liefde.
Och Heere, noch ben ik op de aerde, en in dit lemenhutje, en ziet gy 't ook niet alzoo? wanneer
zal ik ingaen en voor u aengezigte verschynen? wanneer zal ik u wat anders noch in 't heiligdom
uwes Geestes aenschouwen [...] wanneer zult gy my zoo trekken dat ik al anders kome? wanneer zult gy u zelve noch anders aen my openbaren? myne ziele bezwykt by na van verlangen na dit heil: doch ik onderwerpe my aen uwe wyze en goede liefde.
Doet het dan, doet het zoo, doet het op die tyt, op die maniere, in die mate, als gy het door uwe liefde verstaet, zoo als gy wilt zoo wil ik ook, en zoo als gy niet en wilt zoo wil ik ook niet: uwe wille is myn contentement, en daer in rust ik: nochtans zal ik uitziende wachten, en zoekende hoopen, want, Heere, myne begeerte laet gy my noch houden.
|
|
Auteursrechtvrij