| |
Kapittel. XIX.
MAer, zult gy my noch niet wat verder leeren myn Heere? hoort myne ziele, gy moet u deze waerheit eerst wat dieper indrukken, waer wilt gy zoo ras hene? legt eerst het fondament wat vaster eer gy begint verder te bouwen, gy hebt deze waerheit nu verstaen en begrepen, dat is zoo vere goet, maer dat is niet genoeg om door de waerheit vry gemaekt te worden.
Deze waerheit moet eerst al heel een met u worden, eerze u vry maken zal van dat allerinnigste bedrog uwes herten: in dat alderinnigste moetze immers werken indienze daer haer kracht betoonen zal: hoort, myne ziele, gy moet met die waerheyt een worden, zoo dat 'er niets in u overblyft, dat van deze waerheit ontblootet zy, verstaet gy wel wat ik zeggen wil? ziet, als uw verstant dit in waerheit vat, zoo zult gy altyt na Christi wysheit zien, want gy zult | |
| |
verstaen dat uw' verstand maer dwaesheit is zonder uwes Heeren wysheit, en zoo zal die waerheit u vry maken van uwe onverstandigheit, en u de wetenschap der heiligen leeren.
Als uw' herte dit vatte dat gy zonder uw' Heere niets en bent, niets en vermeugt, zoo zullen des zelfs zuchten en trekken zyn na uwes Heeren kracht, en die zult gy zoo lief krygen dat gy u geheel met de zelve zult vermengen, en zoo zal de waerheit u vry maken van uw hertelooze herte: grypt maer die sterkte des Heeren aen, indien gy het gevat hebt dat gy zonder uw' Heer niets en vermeugt, en die waerheit zal u alzoo vry maken van uwe onmacht in geestelyke betrachtinge; want alzoo zal uwes Heeren kracht de uwe worden. Hebt gy noch meer van doen?
Zoo wederom, als gy die waerheit gelooft, dat uwe ziele zonder uw' Heere niet leven en kan? als gy die waerheit gevat hebt, en u met de zelve vereenigt? en het daer voor houdet, dat dat de waerheit is: zoo zult gy al uw geestelyk leven in Christo zoeken, gy zult niet alleen weten dat die uw' leven is, maer gy zult daer op aengaen om geestelyk leven uit hem te trecken: gy zult die waerheit zoo lief krygen, dat gy niet van uw' Heere zult te trekken zyn van wegen deze verwachtinge, en zoo zal die waerheit u vry maken; want die de Heere aenhangt die is een Geest met hem, en zoude die niet geestelyk leven? hy is immers geworden tot een levendig makenden Geest.
Zoo wederom, uw' Heere zeit, die in my blyft en ik in hem die draegt veel vrucht, en zonder my en kont gy niets doen, zal deze waerheyt | |
| |
u vry maken, myne ziele, zoo moet gy u eerst met de zelve vereenigen, want als zy buiten u blyft, zoo kanze niet op u, en in u, en door u werken, gy moet die niet alleen toestemmende gelooven, maer gy moet die waerheit lief hebben, en uwe ziele opdringen, op dat gy inwendig des zelfs kracht meugt ondervinden, zoo moet dan uw' verstant blyven niet alleen binnen de palen van Christi wysheit, maer het moet gedurig afhangen van Christi wysheit in ieder daet, die gy verstandig doen zoudet.
Zoo moet uw' herte niet alleen geen andere kracht erkennen om Gode vrucht te dragen, maer gy moet ook gedurig afhangen van Christi kracht om ook de alderminste vrucht te dragen, zoo moet gy het niet alleen daer voor houden, dat gy zonder Iesu Geest niet leven kond', maer gy moet uwe ziele gewennen datze nergens anders leven voor haer zoeke als in Christus, en datze gedurig op Christus zie om levendig te blyven, en levendig te werken, en datze die waerheit gestadig vast houdet, datze zonder Iezus niet leven, noch iets doen en kan.
Maer dit is noch niet genoeg, ziet, als gy nu al afhangt van Christi wysheit, van Christi kracht, van Christi Geest, en alzoo tracht in hem te blyven en hy in u, op dat gy veel vrucht mochtet dragen die zyne onderwyzinge betamelyk zyn; maer gy moet die vrucht voortbrengen door de kracht van die uwe vereeniginge en gemeynschap met Christus, weet gy wat ik zeggen wil, myne ziele?
Dit dient gy voor al te verstaen, hoort, gy moet niet alleen vrucht dragen uyt kracht van uw verstant met Christi wysheit, uw' herte met | |
| |
Christi kracht, uw' wille met Christi wille, uw' ziele of uw' geest met Christi Geest een te houden, dat zoo alleen, is al weer niet genoeg, maer de liefde moet de knoop in die bandt leggen, en niet alleen de liefde voor zoo verre die reflecteert op dat gene in Christo, dat gy voor uw' eigen leven van nooden hebt, dat zoude eigen liefde konnen zyn, maer die liefde waer voor gy lief hebt al wat in en aen Christus is, en al wat van Christus voorkomt, 't zy dan hoe het ontrent u werkt of niet en werkt, want de liefde moet byzonder tot Christus zelfs gaen, anders en zoude het Christus niet lusten u deel te geven aen zyn Geest en gaven, ja anders en kont gy der ook geen deel aen krygen.
Deze liefde moet de waerheit haer kracht geven dat gy in hem blyvende veel vrucht zoudt dragen, en dat die waerheit u vry zoude maken van die elendige en erbermelyke slavernye uwes zelfs, om uw' Heere in een vryen Geest te dienen.
Och! Myn Heere, dit is de waerheit, wat zoude myne ziele niet vinden, hadze meerder liefde? hoe is het meugelyk, datze u die zoo gantsch beminnelyk zyt, nochtans zoo min bemint? och! dat het u behaegde u zelve meerder aen haer te openbaren, en haer eens uit haer zelve te verrukken. Liefde tot u! waer is de voorledene liefde? och dieze eens weder genieten, en betoonen mocht!
Immers is 't zoo, myn Heere, dat ik geen wysheit en hebbe als de uwe, dat ik geen kracht en hebbe als de uwe, dat ik geen leven en heb om u te leven als het uwe, hoe zoude ik dan liefde hebben om u lief te hebben, en door die | |
| |
liefde uwe waerheit te betrachten, als in uwe liefde? en indien gy door uwe goetheit my dat andere geven wilt, en zoude 't u ook niet behagen my uwe liefde te geven? och! spreek ik ook van deze dingen als een luydende schelle? of als een klinkende Metael? waer zal ik met dat herte heen, dat zoo weinig liefde heeft? och, myn Heere, ik leg het voor u open, op dat gy uwe liefde daer in mochtet storten door uwen Geest, en alzoo myne liefde opwekken en levendig maken, komt, myne ziele, brengt u eens te binnen iets van de bewyzen van uwes Heeren liefde tot u, of het uwe liefde wat levendigh maekte, en dat gy alzoo dichter by uw' Heer komende te beter wederom van hem mochtet leeren.
Waerom meent gy dat hy die moeyte met u neemt om u te leeren, indien niet uit liefde? waerom wekt hy uwe begeerte weer op om van hem te leeren, en om met hem doch nauwe vereenigt te worden, indien niet uit liefde? waerom wekt hy uwe zuchten op om liefde, indien niet uit liefde? Waerom betoont hy u zyne liefde, als om dat hy u lief heeft? waerom heeft hy u lief als om dat hy u lief hebben woude, en waerom woude hy u lief hebben, als om dat hy u goet woude doen? waerom woude hy u goet doen, als om dat gy goet zoudet worden? en waerom woude hy dat gy goet zoudet worden, als op dat hy zig met u vereenigen konde? en waerom woude hy zig met u vereenigen? als om dat hy u zyne liefde betoonen woude, en waerom woude hy u zyne liefde betoonen? als om dat hy uwe liefde weder tot hem trekken woude? en waerom woude hy uwe liefde tot hem trekken? als om die liefde met de | |
| |
zyne, en de zyne met de uwe te vereenigen: en daer uw' Heere zoo veel beleit toe gebruikt heeft, zoude hy dat niet doen komen? en zoude dan die liefde niet eens weder levendig werden en u doen blyven in uwe Heer, en uwe Heer in u.
Och dat die tyt gebooren waer, Heere, dat gy en ik niet twee meer, maer een waren! Hoe zoud' ik zoo derven spreken ten ware dat uw' woort zoo sprak? want immers is ieder lit zoo wel vereenigt met het hooft als alle de leden t'samen, en wat wil dat anders zeggen die in my blyft en ik in hem? maer och myne ziele, gy spreekt zoo bol op, en zoo uyterlyk van deze groote verborgentheit, gy moest hier al heel anders van spreken, och myn Heere, mochtet u behagen om my nu te leeren hoe ik hier innerlikker, gevoeliger en dien volgende levendiger en krachtiger van spreken zoude, dan zoud' ik het ondervinden, daer ik nu van spreke, en dan zoude het spreken my al heel anders ter herten gaen, en het denken en spreken van uwe Hoogweerdigheit al betamelyker toegaen.
Houdet my doch myne oneerbiedigheit te goede om dat gy zoo goet zyt.
|
|