| |
Kapittel XVII.
ONthout dat doch wel, myne ziele, want door uwe gebeden behaegt het uwe Heere zyne onderwyzinge op u te bekrachtigen en vruchtbaer te maken, daer door zult gy toonen dat gyze acht slaet, en gehoorzamen wilt, en daer door zult gy het geheele werk meerder oprechtigheit en meerder geestelykheit toe voegen; want of gy nu al wistet wat uwe Heere u leerde in dat geval, en in die gelegentheit, en gy en verzochtet niet van hem de geleide zynes Geestes, om in dat licht, en na dat licht te wandelen, gy zout of zyne onderwyzingen maer in uwe herzenen gevat hebben, of in uwe eigen kracht beginnen te doen.
En wat voordeel zout gy dan hebben van zulke uitnemende leeringen, dewelke doch de Heere door uw' werk u wil doen gezegent zyn, | |
| |
ja en zoudenze niet tot uwe overtuiginge zeer licht konnen bequaem worden tot overtuiginge van uwe onoprechtigheit, van uwe geesteloosheit, van uwe luiheit en traegheit?
Och, myne ziele, onthout dit doch wel ter dege, als gy 't minste woortje hoort in u, als gy de minste verlichtinge ontfangt, als gy de minste overtuiginge geniet, zendet terstont uwe alderinnigste zuchten na boven tot uwe Heere om zyne kracht, dat gy het moogt gehoorzamen, en houdet het daer voor dat het hem niet en behaegt u te leeren als macht hebbende, als ziel-veranderende, ten zy dat gy zyne hulpe, en de geleidinge zynes Geestes verzoekt, in alle nederigheit, en ernst, in vertrouwen op zyne goetheit en getrouwigheit, door welke hy zyn werk wel allenthalven doen en voltrekken zal.
En zoo zult gy door dat middel ook ondersteunen en ophouden uwe hope, wanneer 't hem behagen mocht u noch geen kracht te geven tot uitwerkinge van zyne onderwyzingen, ja zoo zult gy al beginnen zyne leeringen te doen, als bewyzende 't oprechte voornemen uwes gemoets daer toe, en die volveerdigheit zal uwe Heere zig gevallen laten door zyne goetheit, en tot meerder effecte brengen door zyne genade, verzuimet dan dit doch nimmermeer, zoo zult gy dan ook zyn zin noch al meerder leeren verstaen.
En als gy maer een weinigje vattet, zetter u dadelyk na om dat te doen in alle volveerdigheit des gemoets, want daer let uw Heere op om verder te leeren, of stille te zyn: met moeite en arbeit moet men ordinaris zyne lee- | |
| |
ringen halen, en behouden, en derhalven moet men zig lustig opschranderen, en wel ter dege wakker, levendig, en werkzaem zyn: de begeerte des leuyaerts zal hem dooden, maer den arbeit des vlytigen maekt ryk, verflaeuwet dan in uw' zoeken niet, myne ziele.
Als gy nu wat nader komet en gy verzoeket, dat de Heere Iesus u zoo immediaet door zynen Geest leeren wil, zoo moet gy voor al zuchten, bidden, verlangen, en wachten na dat inwendige licht: weet gy wel wat ik meen, myne ziele? Wy zeiden dat de Heere Iesus zoo subtyl leert, dan meenen wy niet, dat zyn woorden zoo scherpzinnig zyn, of zyn zin zoo verre te zoeken is, maer dat hy door zulken inwendigen, en zomtyts moeyelyk te onderscheidenen licht leert, dat men zomtyts wel van binnen vol oogen diende te zyn om het te zien, want zyn inwendige leere ziet men eerst, eer menze hoort, daer men alle uitwendige leeringen eerst hoort, eer menze ziet.
Verstaet gy 't wel, myne ziele? en zoo gy 't niet verstaet, zoo kan ik het u niet wys maken: gy moet dit ondervindende leeren, gy moet deze onderwyzinge uwes Heeren niet zoo zeer, ja niet slechts zoeken in iets dat van buiten aenkomt, als in iets dat zig van binnen vertoont: als gy hier duister bent, myne ziele, dan bent gy niet bequaem om van de Heere Iesus zelve te leeren, daerom zoeket en zuchtet voor al'om dat inwendige licht, dat gy door zien moet leeren kennen, en vraegt 'er my niet meer na, maer vraegt 'er uwe trouwe Leermeester gedurig na; want hy heeft 'er u al zoo een straeltje van doen zien, en daer bent gy | |
| |
zoo op verlieft, dat gy te bequamer daer na met innige begeerten vragen kont.
Als gy dan dat gezichte al hebt, zoo hebt gy ook noch een inwendige oore van doen, een hoorende oore, weet gy wat ik meen, myne ziele? ik meene, gy moet dan van binnen werkzaem zyn, om dat gene dat gy door dat inwendige licht verstont Iesu leeringen te zyn, uwe zelve op te dringen dat gy daer aen nu ten hoogsten verobligeert zyt om het te doen, als 't welke u door zulken extraordinaren licht, en door zulken uitnemenden leermeester geleert is, en dat op uwe extraordinare, immers principale maniere van leeren, gy moet van die leeringen altyt gebruik maken tot vorderinge uwer heiligmakinge, en alzoo toonen dat gy Christi zin gevat hebt, en daer toe zoekt de voorboorde ooren om te hooren als eener die geleert wort betaemt.
Zoeket dan ook dat verstandige herte, myne ziele, dat gy van nooden hebt om te leeren, ziet, gy weet nu al, dat uwe Heere zoo wys, zoo bezet, en zoo verstandig leert, en gy weet dat de woorden der wyzen in stilligheit moeten aengehoort worden, zoeket dan doch byzonder ook een stille, bedachtzame gestalte inwendig, een verstandig herte om na dat licht, dat gy zaegt, en na die stemme, die gy hoordet, het verborgene, dat daer in en by was en is, wel te verstaen.
Verstaet gy my wel, myn ziele? ziet zoo meen ik het, by exempel, als gy van uwe Heer begeerde te weten waer in, of waer door, dat gy dat geluk zout genieten van hem byzonderlik te dienen, en te verheerlyken, en hoe gy | |
| |
meest uwe liefde tegens hem zoudet oeffenen, in wat zaken byzonderlyk, en u quam daer over onderrigtinge te binnen in dat inwendige licht, gy zaegt daer in meest, dat is de waerheit, gy hoorden 't inwendigh, het hadde zyne werkinge op u, gy woudet doen na de onderwyzinge van het hoorende oore, zoo zal uw verstandigh herte daer bykomende zeggen, zoo is het best, en zoo zult gy 't op de beste manier doen; gy moet niet alleen trachten uwe meeste liefde te vertoonen, maer daer na moet gy uit liefde tot uwe Heer trachten.
Gy moet het beste werk ook op het beste zoeken te doen: o dat verstandigh herte is u zoo noodigh! anders zoudet gy licht hene loopen, als gy zoo een lichtje in uwe verlichte ziel ontfangen had, en zoo iets van de zaek gehoort, en noch al uw zelve opgedrongen haddet: maer als 't op een doen zoude komen, zoudt gy niet weten hoe, immers niet hoe best te beginnen, en indien gy 't al wistet met uw verstand, gy zondet het zoo goet niet doen, noch met zulken lust niet doen, als wanneer gy 't met uwe ziele gevat haddet, met dat verstandige herte dat altyt de waerheit lief heeft, en uit liefde tot de waerheit de waerheit doet.
Zoeket dan doch ook by u te hebben, en mede te brengen, als gy by uw' Heer komt om van hem te leeren, dit verstandige herte, op dat gy zyne verlichtinge, zyne woorden, en zyn zin, te gelyk vatten, onthouden, lief hebben, en doen meught.
Trachtet dan byzonder ook op te wekken uw' lust, uwe liefde, uwe begeerte, uw verlangen, uwe zucht en trek tot uwes Heeren onderwy- | |
| |
zinge. Dit is u ten hoogste noodigh, myn waerde ziel, ziet en onthoudt het wel, al leit het in uw oordeel vast, dat uwes Heeren onderwyzinge gansch begeerlyk, onwaerdeerlyk, profytelyk, onbedenkelyk beminnelyk is, en dat het voor u is als goudene appelen in zilvere gebeelde schalen, ja dat gy ze niet missen kont, ook, al leit 'er inwendigh in u een bezette en onverzadelyke begeerte na die gemeenzame onderwyzinge van uwe Heere.
Zoo evenwel deze zucht en trek en deze begeerte maer stil leit, en niet levendigh, noch wacker is, zoo zult gy der weinig profyt door genieten, gy zult u niet ter dege opschranderen om te leeren, gy zult met zulken diepen eerbiedigheit niet komen, gy zult dat inwendige licht zoo niet zoeken, gy zult niet veel verkrygen; want gy zult'er u niet na zetten om te leeren. Och, myne ziele, zoekt dan doch die begeerte tot uwes Heeren onderwyzinge levendigh te houden, op dat zy werkzaem zy, en gy te beter vragende, ook te eerder en te meerder antwoort moogt bekomen.
Och, zyne leeringen zyn immers zoo zoet, zoo lief, zoo aengenaem, zoo bevalligh, zoo profytelyk, hoe zult gy 't uitdrukken? indien 't in uwe macht waer, woudt gy niet wel dagen en nachten geheel en alleen daer in door brengen, myne ziele, dat gy maer van uwe Heere leeren mocht? en zoudet gy u niet zeer gelukkigh achten, indien gy met Moses u zelven ook eens veertig dagen mochtet vergeten om uwes Heeren onderwyzinge te ontfangen, niet des wets, maer des Euangeliums der genade: en hoe geerne zoudt gy met Elias door | |
| |
de woestyne dezes weerelts hene gaen na de zelve, tot aen den bergh Godts, daer gy geen onderwyzinge meer zoudet van nooden hebben? hoe bent gy dan somtyts noch zoo lusteloos in uwe begeerte hier toe? schaemt u daer over.
Indien uwe Heere u dan immers niet weer voor quam gy zoudet en van uwe begeerten tot uwes Heeren onderwyzingen, en met een van de onderwyzinge zelfs geheel vervremden, wekket dan doch op uwe begeerten daer toe: och Heere, dat het u behaegde, en de begeerte op te wekken, en uwe onderwyzingen te vernieuwen, hoe zoude myne ziele dan weder leven?
|
|