| |
Kapittel XV.
SOude dan eene die waerlyk voor hadde een Discipel des Heeren Iesu te worden, en zyne onderwyzingen te genieten, zig verbonden moeten achten om in ieder voorval, zoo expres des Heeren Iesu raet te zoeken?
Dat behoeft juist niet, wy hebben al rede gezeit dat het zaeken van gewigtigte moeten zyn, maer anderzints in gemeene en dagelykze voorvallen, laet ons maer na binnen keeren, den Heere vertegenwoordigende en aldaer de conscientie vragen: die is onze Heere zeer getrouw, en men verstaet zyn raet al eerder, eer wy 't zelfs weten of denken.
En als wy verzuimen zouden de conscientie raet te vragen, 't zy alleen, 't zy by hem zynde, wy zouden 't wel ter dege bezuiren moeten, en zyn trouwe raet wel lankzamer of niet krygen: en als dit verzuim veel wiert, hy wel zoude wel ophouden te leeren door zig zelve, want hy heeft de conscientie zyn raet al veelzins ingedrukt, en, in de zelve kleine dingen, in zyn plaetze gestelt, deze wil hy in groote achtinge gehouden hebben, indien hy zoude voortgaen met de leeringen van zyn Geest: en men moet in alle dingen ook tot het minste toe zoeken te weten wat zyn zin is.
Maer hoe zoude men weten ofmen Gods eere al zuiverlyk in alle vragen, en door alle leeringen beoogt, en dat wy dien volgende een goet einde beoogen?
| |
| |
Als wy Gods eere eerst in 't oog hebben, en uyt liefde tot Gods eere versoeken onderwyzinge in dat voorval, om dat op het beste tot dat eynde te bestieren, ziet daer is dan Gods eere eerst, en lest, en in 't midden in 't oog, zoo is die dan immers bewegende tot die daet.
Zoo wederom, als men zig zelve, zyn eygen zin, zyn eygen eere hazardeert, ja daer by opzet, in die raed en leeringe te volgen: en zig vergenoegt, ja verblyt als maer de eere onzes Gods door dien weg is bereykt. By exempel, men bestraft yemant over ydel of lichtveerdig gebruyk van Gods naem, en wort over dat bestraffen smadelyk bejegent, doch al tegenknorrende hout egter dat misbruyk van Gods naem op, en daer in verblyt men zig, hoewel 't met onze schande komt, dat is Liefde tot Gods eer.
Als ik Gods eere meest beooge, en uyt liefde daer toe den Heere vrage, zoo zal ik myn vrage rigten na dat eynde, dat is, ik sal met een vragen na de bequaemste wegen om dat eynde te bereyken: als by exemple, ik zoeke de meeste vorderinge en aenwas in genade en in de kennisse onzes Heeren Iesu, en dat tot Gods eere, zoo zal ik met eenen zoeken dat ik op het meeste my zelven vernietige, want dit is de weg waer door God door my meest verheerlykt wert.
Als ik een zake door Gods Geest en Genade zoo tamelykjes mocht hebben gedaen, en ik krege daer eere of gunst, of iets voor my voor, of ik daer in en daer mede myn ziele kan contenteren, en of ik my geenzins daer in vergenoege, wenschende en zoekende dat God zyne eere alleen, immers verre boven yets voor my beko- | |
| |
men mogte, en dat ik dat met alle macht zoeke, dan is 't hert gezet op Gods eer.
Als ik daerom yets zoeke te weten en te doen, op dat ook andere God verheerlyken en dienen mochten.
Of gy een zaeke begeert om het beminnelyke dat in die zaeke is voor uw, of om dat gyze bequaem oordeelt voor Gods Eere en heerlykheyt.
Als gy die zaeken meest begeert te leeren, en al uw' bedryf en beleyd meest daer na aenlegt, daer door God meest mocht verheerlykt worden, als, hier in wort myn Vader verheerlykt dat gy veele vruchten draegt: alsmen dan, beoogende Gods eere, uyt liefde tot Gods eere zoeke overvloedig te worden in deugden en deugzaemheden, om alzoo God te meer te verheerlyken: zoo wederom, laet uw' licht lichten onder de menschen, op dat uw Vader die in de Hemelen is verheerlykt worde: als men dan daerom zyn licht zoekt te laten lichten, en alzoo wat voornaems te doen, op dat God by uytnementheyt verheerlykt worde, alsmen dat kan zoeken als Paulus eens, 't zy door leven, 't zy door doot.
Maer, myn ziele, gy wondet noch wat anders hebben, is 't niet waer? gy woudet wel weten hoe en wanneer gy Gods eere boven al beoogt en zoekt, in die en in die daet, en hier komt het voor uw op aen? ja zoo is het, daer na zocht ik. Biddet dan uw' Heere in dezen om zyne onderwyzinge.
Hooret dan noch eens, myne ziele, als gy in dezen uw' eygen levend herte verdacht houdet, dat het uw' wel bedriegen konde, uw wys makende, daer beoogde gy de eere Gods, en het zoude | |
| |
nochtans meest eygen liefde konnen zyn, als uw dit bekommert, en gy kont het niet wel doorzien wat het is: zoo legt die begeerte van het herte oopen voor den Heere, en verzoekt van hem, dat hyze examinere, of zy al oprecht en volkomen genoeg is, na zulken grooten zake vereyst, en betuygt dat aen hem, en voor hem, dat gy niet anders weet of gy woudet dat zy geheel zuiver oprecht en volkomen waer, en dat gy zoo hertelyk wenscht, indien'er iets aen die begeerte zelfs, tot dat beoogen met een, dien volgende, aen het beoogen van Gods eer, ontbreekt, dat de Heere dat volmaken woude, op dat uw' geheele herte gezet ware op Gods eere, en gy die met al uw' macht zoeken mochtet, dat is goet, en een bewys dat gy Gods eere beminnende beoogt.
Zoo aen de andere zyde, is uw' herte zeer gezet op yets uytnemens in geestelyke zielveranderende zaeken, en u dunkt het zoude by uytnementheit God konnen verheerlyken, indien uw' ziele dat goede genoote: evenwel, gy denkt des Heeren gedachten en zyn niet als de onze, hy mochte het anders verstaen, als ik het versta, en gy derhalven uw' oordeel, uw' begeerte, uw' lust en zin om en tot dat geestelyke niet alleen verdacht hield van onwysheyt, maer zeer gewillig onderwerpen wilt onder des Heeren wysheit en goetvinden, aengaende zyn eere te verbreiden, dat gy hertelyk van hem begeeren kont dat hy uw die heilige begeerte onthoude indien zy niet meer zyn eere, als uw' zin bereyken zoude.
Maer noch woudet gy al wat anders hebben, myne ziele: och ja, en wat is dat? gy woudet in yeder zaeke zien dat gy daer toe be- | |
| |
woogen wierdet uyt liefde tot Gods eere zuyver en alleen en dat andere eynden maer beoogt wierden om dat eynde te dienen, is 't niet waer? zoo is 't.
Wel hoort dan, ook in deze begeerte moet gy uw' zin verloochenen, indien 't uwes Heeren wysheit niet behaegt u die te geven, want al wat de Heere werkt dat werkt hy tot zyne eere, indien hy het dan voor zyne eere best zag, zoude hy uw die begeerte onthouden meent gy?
Maer daer en boven, de zake die gy begeert, moet uw toekomen door dat inwendige licht, voor dien Geest der overtuyginge, en daer door telkens op nieuw: hoe zoekt gy dan daer toe nu een generale stellinge? als gy die nu al uytvondet, en gy en haddet dan niet die Geest der overtuiginge, zoo en zoude het uw niet baten: gy weet immers wel dat de Geest uw moet doen weten die dingen die uw van Gode geschonken zyn, en dat de Geest moet getuygen dat de Geest de waerheyt is, immers leyt dit beoogen en dit begeren van Gods eere in 't allerinnigste des gemoets, en wie zal dan zien wat daer leyt, ten zy de Geest die alles ook de diepten Gods doorzoekt, en daarom moet gy in dezen licht ontfangen door een immediate verlichtinge en overtuyginge van Gods Geest, in Gods licht moet gy dit licht zien, hoort gy dat wel, myne ziele, och had ik van dat licht daer toe!
Wel ziet noch eens, wanneer gy ergens toe bewogen wordende terstont uw zelfs in 't oog krygt of
eenig schepzel, of iets dat vergaen zoude, hebt gy dan wel vrymoedigheyt genoeg om dat te doen?
ja hebt gy dan daer wel zin toe, is [...] dat eynde genoeg? of wort gy dan | |
| |
eerst levendig als gy daer door hene Gods eere in 't ooge krygt? dat uw niets kan gaende maken als Gods eere? dan beoogt gy immers Gods eere.
Och! noch heeft myn ziele niet dat zy zoekt: myn verstant heeft nu wel genoeg, maer myn ziele woude wel wat meer hebben, waer aen hapert het uwe begeerte, myne ziele? aen overtuigend' licht, aen volkomener licht, verwachtet dat als het de Heere voor zyne eere best oordeelen zal, en achtet voor al niet kleyn die overtuigingen, die uw' Heere uw in dezen al gegeven heeft, gaet maer met uw' onvolkomen en met uw gebrekkelyk licht nu voort.
|
|