|
| |
Kapittel III.
DEze zielen zyn gelukkig, 't zoude zyn, en 't is een groot geluk, als die Konink der Koningen en die Heere der Heeren ons door een zyner dienaren zyn zin bekent maekte: maer hoe verre overtreft dit geluk dat! zoo verre als de Hemel de Aerde, en noch meer, want dit is oneindig.
Zoo moeten dan ook die zielen nootzakelyk | |
| |
dichte by die Heere zyn, en zoo te gelyk dichte by den Vader, en den H. Geest, en konnen haer met een verzekeren van des Vaders gunste en des Geestes inwooninge: en zoo is, met eerbiedigheit zy het gezegt, de Heilige Dryeenigheit ook dichte by haer: en ook specialyk hare vrient, die lieve Iesus. Hoe zoude hy haer anders alzoo leren?
Die ziele kan niet anders als God en Iesus liever krygen; want zy ziet hem klaerder, en zoo neemtze vergenoegen in hem, geeft haer te meer aen hem over, en kan in zyne algenoegzaemheit haer vermaken en rusten.
Die ziele leert den Geest en zyne werkingen klaer kennen, en die moet noodzakelyk geestelyk worden: ja krygtze een gewoonte van dit leven, zy zal een hebbelykheit krygen van Geestelikheit.
Die ziele moet geestelyk wys worden, want zy ziet en hoort dat gestadig, en is met die alleen wyze God zeer gemeenzaem, en ondervint die wyze onderwyzinge.
Die ziele moet Hemels worden, want daer weetze is by uitnementheit die haer zoo weerde vrint, wiens zoete leringen en ommegank hare ziele gestadig na hem trekt.
Die ziele behoeft noit verlegen te zyn om de raedt en geleide van Iesu Geest: Iezus zal haer dat niet weigeren, ook is hy altyt bequaem, altyt gewillig en bereit.
Die Christen moet nootzakelyk heilig worden, want de Heere Iesus en doet geen werk vergeefs, hy leert altyt vruchtbaerlyk door alzulken leringe van zyn Geest; want de ziele komt al willende, leert al willende, gaet al willende, en zoude het aen de Heere ontbreken?
Die Christen moet nootzakelyk, en zal gewis- | |
| |
selyk, een innerlyk mensche worden, want hy zal en hy moet zeer ingetoogen leven, een stille ziele behouden, een hebbelikheit daer van krygen, en om die te bewaren, zeer bedachtzaem, zeer voorzigtig en omzichtig leven: anders en kan hy onmogelyk van de Heere Iesus zelfs leren, hy kan noch verstaan wat de Heere zeit: en die hoedanigheit van zyn ziele zal al zyn bedryf bestieren, zoo dat in alles een geur en reuk van geestelykheit uitmunten zal, hy zal geestelyk leren in al zyn bestel, want alzoo dit leren niet anders als puer geestelyk toegaen kan, zoo en kan het ook niet anders als geestelyke vrugten voortbrengen.
Die dan zoo van God zelfs geleert wort, die zoo dichte by den Heere is, die Iesus zoo lief krygt, die zoo geestelyk wort, en zoo geestelyk wys, die zoo hemels wort, die en behoeft noit verlegen te zyn: die zoo heilig wort uitwendig en inwendig, en uit alle deze handelingen des Heeren aen haer besluiten kan dat God met haer verzoent is, hoe kan die anders als gerust worden: wetende datze vrede heeft met God door Iesum Christum, en dat zy deszelfs vruchten bevint: en zoude die dan ook niet eigen worden de vrede der conscientie, die te boven gaet alle verstant en zinnen, en genieten die blydschap des Geestes waer in Gods Koninkryk bestaet, en alzoo leeren loopen de weg van Gods geboden? Hoewel alle deze dingen haer trappen hebben, na die mate na welke de Heere Iesus zig aen die ziele openbaert.
Maer Iudas zeide eens, wat isset, Heere, dat gy u zelven aen ons zult openbaren en niet aen de werelt? hoe komt docht de Heere Iesus de ziele voor als hy haer zoo leert? wat zietze van hem? en wat genietze van hem?
| |
| |
Hy komt haer gans beminnelyk voor, zy ziet het alderminste niet van hem, of 't is gansch
begeerlyk, en zy heeft 'er dadelyk haer geheel herte weer voor, zoo lief heeft zy 't? Maer
zomtyts zietze wat meer, en zomtyts wat min van dat beminnelyke, zomtyts zietze't wat klaerder, somtyts wat duisterder, na dat het zyne wysheit en goetheit behaegt, al wat zy van hem ziet, dat is geest, dat is leven, dat is kracht, dat is waerheit, dat is goetheit, dat is liefde, dat is trouwe, dat is weldadigheit, dat is vriendelykheit, dat is genade, dat is goet, en op wat wyze hy dat aen haer vertoont, 't is altyt op het hoogste beminnelik, om dattet van hem komt die haer algenoegzaem is: alsse maer een weinig van hem ziet, zoo verlieft zy daer zoo op, dat zy 't om de geheele werelt en al het beminnelyke dat 'er in is niet geven zoude? en zy ziet 'er zulken Goddelykenglans in, zulken luister, zulke heerlykheit, zulken licht, dat 'et verre weg niet uit te drukken en is, het heerlykste dat zy bedenken kan heeft 'er niet by, en in dat alles ziet zy uitmunten zyne oneindige en eeuwige liefde tot haer, zyne kennisse van haer, zyne gedachten des vredes over haer.
En dat alles verwekt in haer zulken onverzadelyken begeerte, dat zy schier op de werelt niet langer duuren kan, waer't in haer macht, zy vloog tot hem in den Hemel, en vergat al wat haer op aerden lief en weert waer, want die liefde is sterk als de doot: en al gave iemant al het goet van zyn huis voor deze liefde, men zoude hem t'eenemael verachten, ja kon zy maer zoo by hem blyven, alsse dan by hem is, zy vergat haer zelven geheel.
| |
| |
En hoe zy meer van hem ziet hoe hare begeerte levendiger wort, om nog meer te zien, hoe zy meer krygt, hoe haer honger te grooter wort, dat zy dan wel als niet duuren kan van begeerte na hem: als een hert schreeuwt na de versche wateren, alzoo dorst hare ziele na hem, 't is wanneer zal ik hem eens zien gelyk hy is! wanneer zal ik voor zyn aengezigte verschynen! wanneer zal ik hem in gerechtigheit aenschouwen! en verzadigt worden met zyn beelt, en zoude zy hare begeerte volgen, zy riep met alle haer macht, komt Heere Iezu, ja komt Heere Iesu haestelyk, en ontbint deze ziele op dat zy by u zy!
Evenwel schoon zy zoo hertelyk begeert om nog meer van hem te zien, en om by hem te wezen, vergenoegt zy haer nochtans ook met dat onderpant dat zy geniet, en om dat zy hem zoo lief heeft, zoo heeft zy ook lief zyn goetvinden van dat zy nog wat hier blyve: ja als ze haer zelven wat aen een zyde zet en overziet, zoo wenschte zy ook wel nog wat te leven op aerde, alleen opdat zy die hare lieve Heer hier wederliefde bewyze, en verheerlyke: haer aen zyn dienst dan geheel over te geven, dat is haer alderinnigste lust, en daerom wil ze zoo geerne dagelix aen zyne voeten zitten om te leeren, hoe zy daer toe bequaem worden, en hoe dat zy dat best verrichten zal: haer eeten en slapen hierom te verzuimen, dat is haer niets, om dat zy Iesus zoo lief heeft, en al wat zy maer verstaen kan dat hy haer leert, dat wil ze niet alleen doen, maer zy wil het dadelyk doen, om dat zy Iesus lief heeft, en dat te doen dat is haer spyze, haer vermaek, haer leven, haer contentement, ook in alle tegenheden om dat zy Iesus lief heeft:
| |
| |
Door deze liefde wort zy zoo met hem vereenigt dat zy een geest met hem wort, zoo dattet geen twee maer een wort, en zoo komt hy dan by haer woonen als in zynen tempel, en leert haer gedurig: hy trekt haer herte tot hem, hy geeft zyn herte aen haer, hy trekt haer geheel tot hem, en geeft zig geheel aen haer: evenwel blyft hy altyt Iesus, altyt haer Heer, haer Hooft, haer Koningk, haer Profeet en Leeraer, en zoo ziet zy hem, zoo acht zy hem, zoo erkent zy hem, zoo komt zy tot hem om van hem te leeren, en hy ontfangt haer altyt vrindelik, lieftallig en geerne: hy wil haer liever leeren, als zy 't hebben wil, hoewel zy 't liever hebben wil als ze uitdrukken kan, en dat is dan haer geluk, en daer in is dat heil van hare ziele, daer wy op zagen.
|
|
Auteursrechtvrij