Wie wil wonen op de oever: waarom koerst hij naar de zee. Mange ghat pe jiwan jhele: kahen naw samundar khewe

[p. 22]

[nâc meṉ ekko lacak nâ]

nâc meṉ ekko lacak nâ
laj gânâ meṉ nâ ham kaun lây ke

kai-kai dhârâ umariyâ bahe
sab rât sanâman sab bât maneman
dûnû raih-raih ke atiyant satâwe

hâṉke ke ghorâ ham hiclî gâṟî
pîthî laṯak gail chaṯkûn sahât nâ

caṟhe ke âm par ham caṟhlî semar tak
beṯâ bhî bichaṟal jât, beṯî to bigây gail

[p. 23]

 

in de dans is geen souplesse

 

in 't lied zit geen pit, wat ben ik nog waard

 

 

 

het leven stroomt door diepe lagen

 

alle nachten stilte alle gedachten binnengehouden

 

beide kwellen mij met scheuten felle pijn

 

 

 

het paard zou ik mennen, ik trok zelf de kar

 

mijn rug is verkromd de twijfel niet te harden

 

 

 

in de manjaboom zou ik klimmen, ik beklom de kankantrie

 

de zoon drijft van mij weg, de dochter was al weggedaan