Wie wil wonen op de oever: waarom koerst hij naar de zee. Mange ghat pe jiwan jhele: kahen naw samundar khewe
(1984)–Jit Narain–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 18]
| |
[dîl ghabṟây kâheṉse semar bhayânak]dîl ghabṟây kâheṉse semar bhayânak
sunsân jaise murdâlay, behad sanâman
ekar châhiṉ se gaihrâ adhâr man ke
koî dehîṉ bândhe koî parsâd bâṉte
saitân semar pe semar insân caṉpe
choṯâ jiw kâ jâne shantî taule
ito apne juddh meṉ awidyâ ke mâre
baṟâ jîw widyâ ke nabâb banke
mantar phûke, paisâ kam to daṉt pîse
| |
[pagina 19]
| |
het hart is beangst door de verschrikkelijke kankantrie
stilte als op het kerkhof, doodse stilte
dieper dan zijn schaduw is de duisternis in de geest
sommigen beveiligen hun lichaamGa naar voetnoot°, sommigen delen parsâdGa naar voetnoot° uit
satan zit in de kankantrie, de kankantrie bezit de mens
de kleine ziel wat begrijpt hij van rust
hij is zelf in strijd verwikkeld, wat kan hij begrijpen
de grote ziel met het monopolie op kennis
spreekt formules, valt het geld tegen dan knarst hij zijn tanden
|