Wie wil wonen op de oever: waarom koerst hij naar de zee. Mange ghat pe jiwan jhele: kahen naw samundar khewe

[p. 16]

[sûte ke ghaṟî i to nâ hai]

sûte ke ghaṟî i to nâ hai
sust angre dehiṉ, sustây mânge

bharal peṯ to kâ, bhûkh kuch áúr hai
khâlî peṯ ke nâte je jangal kâṯe
jhurâ jâî sukhâîl safânâ jaise

bujhal piyâs to kâ, piyâs kuch áúr hai
pânî se ras behtar jabkî eman sawâd hai

jab jîwan ke daur jiye tak khâlî
tu kâheṉ pahinle berwâ lingâ ketî

[p. 17]

 

dit is niet het uur van slapen

 

krachteloos spant zich het lichaam, dat uitrusten wil

 

 

 

de maag is vol maar de honger is meer

 

wie alleen om de honger het woud gaat kappen

 

zal verdorren als de dorre savanne

 

 

 

de dorst is gelest maar dan nog, de dorst is meer

 

sap is beter dan water, dus moet het wel smaken

 

 

 

als het leven er is om te leven alleen

 

waarom draag je dan armbanden oorringen kettingen