237.
Nu inderdaad 'n ander hoofdstuk, maar weer weet ik niet het
hoeveelste. Ik ben genoodzaakt dezen of genen die ‘romans schryft, of
zulke dingen’ te verzoeken, wat regel, verdeeling en styl te brengen in
m'n verhaal, dat ik maar eenvoudig weergeef zooals 't me verteld werd door
fancy.
Na z'n kleine plagery was de vreemdeling naar 't voorschip gegaan.
De monnik sliep met z'n getyboek in de hand. Z'n hoofd rustte tegen boord, en
de py gaapte op de borst, zoodat de yzeren ring zichtbaar was waaraan-i z'n
heiligen bewaarde als 'n bos sleutels. Een breede roode streep op de borst gaf
getuigenis van veel pynlyke wryving...
- O God, o God, riep de vreemde, moet zooveel geloof, zooveel smart,
zooveel vertrouwen ydel wezen? En nog... wie weet het te zeggen, - wie! Wie
zegt me of myn smart over twyfel en onwetendheid daar-binnen, niet
dieper wondt dan uitwendige pyn? Wat slaapt-i kalm, die eenvoudige
geloover!
En - dit scheen weer 'n uitvloeisel van 't ‘geloof’ des
vreemden... het weer was guur! - hy sloot de opening van 't hairen opperkleed,
en beproefde iets zachts te schuiven tusschen 't scheepsboord en de kruin van
den armen monnik die, geschoren, niet eens 't kussen bezat dat den mensch is
gegeven in z'n haren.
Maar hoe voorzichtig ook de vreemdeling trachtte wèl te doen,
de monnik ontwaakte.
- Merci mon fils. Vous êtes bien bon!
- Le bois est dur, mon père!
- Depuis quarante ans je n'ai d'autre oreiller. Il faut venir
nous voir à Nice... ah, ne craignez rien, vous aurez un bon lit, je vous
assure. On est si bien chez nous! Vous vous amuserez.
Quelle heure est-il? Avez-vous déjà prié?
Nous causerons si vous le voulez bien. Avez-vous prié?
- Non, mon père.
- En ce cas, faites-le, dépéchez-vouz! Poulez-vous
que je vous prêle mon livre?
De arme man, die niet wist dat men bidden kon zonder boek! Gelukkige
man, die niet wist hoe er zyn die niet kunnen bidden met of zonder boek!
- Merci, mon père, je ne prie pas!
Als de knoflook waarop de monnik zat, veranderd ware in vliegende
draken, had de man niet erger kunnen schrikken.