Volledige werken. Deel 10. Brieven en dokumenten uit de jaren 1858-1862

[Bijlage
inzake een onderhoud tussen Multatuli en Loudon]

Bijlage

inzake een onderhoud tussen Multatuli en Minister Mr. J. Loudon. Naar Mimi meedeelt (Brieven V, blz. 42 en 44; Brieven WB V, blz. 31) begaf Dekker zich, voorzien van een aanbevelingsbrief van Rochussen, naar de heer Loudon. Vergelijk ook de brief van Multatuli aan Roorda van Eysinga, 3 januari 1871, met de ‘fraze’ van Loudon: ‘Ge hebt geschreven geen christen te zijn. Welnu ik ben wel een christen, en daarom...’

Maar deze legde hem uit dat de heer Feith, ambtenaar by het ministerie recht had op de vacante plaats. Reeds zoo dikwyls waren er vreemden ingeschoven als secretaris-generaal, dat was hard voor de ambtenaren van 't ministerie. Den referendaris Feith was deze bevordering nu ditmaal zoo zeker beloofd, men

[p. 420]

kon hem niet weer voor het hoofd stooten. Multatuli erkende al deze gronden volmondig.

- Zeker, zoo'n trouw ambtenaar mocht met weer teleur gesteld worden, al was het dan ook hard voor hem, Dek. Want dit was waar, hy had het bitter moeielijk...

- Is 't zóó erg? vroeg de heer Loudon.

- Mijn gezin lydt gebrek...

Daar stond Zyn Excellentie op, en frommelde wat in een laadje van zyn bureau. Hy plaatste de boven vermelde frase over christelykheid, en overhandigde Multatuli een enveloppe.

Door nood geperst nam deze het aan. Hij borg de enveloppe in zyn zakportefeuille.

Buiten gekomen dacht hy: Nu eerst wisselen, en dan een deel naar huis zenden. Hy liet zich een wisselkantoor aanwyzen. Daar gekomen haalde hy zyn portefeuille voor den dag en vond in de enveloppe... een bankbillet van vyf en twintig gulden! Later heeft hy met een zeer beleefden brief van dankbetuiging voor het leenen een dergelyk bankbillet aan den heer Loudon teruggezonden. Op dit oogenblik was hy genoodzaakt het te behouden.