Volledige werken. Deel 10. Brieven en dokumenten uit de jaren 1858-1862

[januari 1861
Conclusie van antwoord]

Waarschijnlijk eind januari 1861

Conclusie van antwoord in de zaak Multatuli-Van Lennep. (U.B. Amsterdam)

Conclusie van antwoord in zake van den Weled. Gestrengen Heer Meester Jacob van Lennep Advocaat te Amsterdam en aldaar wonende op de Keizersgracht bij de Spiegelstraat cc 712. Gedaagde bij Exploit van dagvaarding van den Deurwaarder J du Pont Noordbeek de dato Veertien December 1800 Zestig compareerende bij den Procureur M.W. Luber Jr.

Contra

Eduard Douwes Dekker, eervol ontslagen Adsistent Resident van Lebak thans zijn woonplaats hebbende in het Hotel le Marechal de Turenne te 's Hage ten deze domicilie gekozen hebbende ten kantore van den Procureur F.E. Dammers op de Kloveniers-burgwal te Amsterdam

Eischer bij bovengemeld Exploit comparerende bij den Procureur F.E. Dammers.

[p. 386]

M.W. Luber Jr, als Procureur van den Gedaagde zegt dat

Aangezien de Gedaagde in het begin der maand January 1800 Zestig van den Eischer den eigendom heeft overgenomen van het copijregt over het door den Eischer geschreven werk getiteld: ‘Max Havelaar of de Koffijveilingen der Nederlandsche Handelmaatschappij door Multatuli,’ onder beding, dat de Gedaagde aan den Eischer zou uitkeeren in Zes maandelijksche termijnen eene som van Twaalf Honderd Gulden.

Aangezien de afstand bewezen wordt door een door den Eischer onderteekend en behoorlijk geregistreerd stuk van den Vijf en Twintigsten January 1800 Zestig en daarenboven even zeer als de ontvangst der Twaalf Honderd Gulden erkend wordt bij dagvaarding en conclusie van Eisch.

Aangezien de bedoeling van dien afstand om den eigendom van het copijregt aan den Gedaagde over te dragen nog nader blijkt uit eene behoorlijk geregistreerde missive van Zeven April 1800 Zestig, waarin de Eischer schrijft ‘Het boek behoort U, mag ik het vertalen?

Aangezien de bewering waarop de Eisch steunt, dat de Gedaagde ten behoeve van hem Eischer en alzoo als zijn lasthebber zou hebben op zich genomen de uitgave te bezorgen van gemeld werk met het aangevoerde in lijnregten strijd en onwaar is

Aangezien wel de zedelijke verpligting op den Gedaagde rustte, om niettegenstaande hij eenige regthebbende en eigenaar van het werk geworden was den Eischer als schrijver er van bij het bezorgen der uitgave te raadplegen en zijne redelijke wenschen op te volgen, zoo als dan ook met volle goedkeuring van den Eischer met betrekking tot de bepaling van uitgever, wijze van uitgave en veranderingen in den tekst die thans verminkingen heeten geschied is

Aangezien eerst tegen het verschijnen van de tweede uitgave van gemeld werk, toen Gedaagde niet konde en wilde toegeven aan een onredelijken wensch van den Eischer die hem tot op dat oogenblik steeds hoogst dankbaar was geweest voor alles wat hij met betrekking tot gemeld werk verrigt had de Eischer de geheel ongegronde bewering is gaan voeren, dat de Gedaagde niet zou zijn eigenaar van gemeld werk, als lasthebber zou gehandeld hebben en in regten rekenpligtig zou zijn jegens den Eischer

[p. 387]

Aangezien de Gedaagde juist om zich zelven en den uitgever aan wien hij het copijregt ter uitgave van het werk wenschte over te dragen tegen alle namaning in regten te vrijwaren, het bewijsstuk van Vijf en Twintig January 1800 Zestig gevraagd en verkregen heeft.

Aangezien gemeld stuk nog bevat de verklaring van den Eischer dat hem ter zake omschreven ‘naar genoegen en volkomen’ voldaan is en dus al waren de beweringen des Eischers bewezen, hij nu niet meer geregtigd zou zijn om rekening en verantwoording te vragen.

En concludeert mitsdien voornoemde Procureur dat het der Regtbank moge behagen den Eischer met ontvankelijk te verklaren in zijnen eisch en genomene conclusie in allen gevalle hem die te ontzeggen met veroordeeling van den Eischer in de kosten van het regtsgeding.

En worden hierbij overlegd

1e De acte van 25 January 1860 waarbij het copijregt afgestaan en volledige kwijting ter dier zaken gegeven wordt en

2e Een brief van den Eischer aan den Gedaagde de dato 7 April 1860

M.W. Luber Jr. Procureur.