|
| |
| |
| |
Kinderverjaring voor myn neefje, R.V.S.
Doe hy, den 16. / 26. sten van Lentemaand 1695. een jaar ouwd wierd.
MYn lieve, zoete, kleine wigt,
Wat kan uw vriendlyk aangezigt
En lagchend bekje niet vermaken?
Gy spild uw lonkjes bly en mild;
'T is, of gy daar meê zeggen wild;
'K ben onbequaam tot hoger zaken.
Onnosel schaapje, wel is 't waar.
Men eischt ook van de kinderschaar
Geen werk van ryper kragt en oordeel,
Een lonk, een sprong, een domme taal,
Gaat door voor minnelyk onthaal;
En tydverlies heet dikmaals voordeel.
'T is waar, dat die regt wys verkiest,
Geen arbeid, zorg nog tyd verliest
In u en uws gelyk te kweeken,
Om datme 'er ziet een levend beeld,
Waar in verstand en reden speeld,
Ook eerje 't uitten kond door spreken.
Voor al zoo 't heerlyk oogemerk
| |
| |
En wensch verzeld het moeilyk werk
Van têere spruitjes op te passen;
Niet datter zy een mensch te meer,
Maar dat een schepsel tot Gods eer,
En naar zyn beeld in deugd mag wassen.
Myn lieve lam, nu weetmen niet,
Hoe vlug en minzaam datme u ziet,
Watje in den opgroei zult doen blyken;
'K Wensch, dat u Jesus gunst bedekk',
Van zonde en snood verderf aftrekk',
En met zyn zegen wil verryken.
Om, als uw jaren wassen aan,
Het ware wysheids pad te gaan,
Daar Gods geplante spruiten bloejen;
Datje uit een dankbaar bly gemoed,
Der ouwdren liefde en zorg vergoed,
Zooje in de wereld op zult groejen.
'K wensch u van rykdom, eer en staat
Een eerlyk deel en nette maat,
Gepast naar 't godlyk welbehagen;
'K wensch u een wakker braaf vernuft,
Dat voor geen moeite of arbeid suft,
Een zagten geest, die last kan dragen.
En, zoo God naar zyn wyzen raad,
Afknipt uw jonge levens draad,
Wat zulje al zorg en ramp ontspringen?
Dan trekt u Jesus vroeg tot hem,
Om eeuwig met een blyde stem,
Gods lof in heerlykheid te zingen.
Maar, zoete Neefje, schynt dit wel
Geen ydelwerk, of kinderspel,
Een jarig kind dus aan te spreeken?
Dog wyzer gaan my daar in voor,
Myn digtstof houd maar 't zelve spoor;
Ik vond myn liefde en lust ontsteeken.
't Geen ik u nu niet leeren kan,
| |
| |
Dat mag uw waarde moeder dan
Bewaren, en eens overleggen,
(Uw kennis groeid, de tyd loopt snel)
Dat zy 't voorleden u vertell'.
Dan zalze 't u wel troulyk zeggen.
'K wensch, dat zy wys en moedig leeft,
Om 't lieve kroost, dat God haar geeft,
In deugd en godsvrugt op te voeden.
't Zy haar tot blydschap, steun en kroon,
En 's Heeren gunst schenk haar een loon,
Die smert en arbeid zal vergoeden.
|
|
Auteursrechtvrij