De dichtkunst

[p. 77]

A. Morians Verjaargedichten.

Aan Mejuffrou A.R.
Op haar E. verjaren, 1672.

EEn grooter geest zing wys en schoon

Uw lof, naar digters maat en toon,

Myn wysheid kan 't zoo hoog niet halen,
Ik moet met wenschen afbetalen.

'k Wensch dan op uw geboortedag,

Dat u noit onheil treffen mag,

En datge nog, tot elks genoegen,
Veel jaren by dit jaar moogt voegen.

[p. 78]

 

'k Wensch, dat gy met myn Heer, uw man,

 

Die ieders ziekte veeltyds kan

 

Verlossing of verligting geven,

 

In vrede en voorspoet lang moogt leven;

 

Gedurig vergenoegd en bly,

 

Van twist en tegenheden vry;

 

Geen nyd op u haar tanden wette,

 

Dat ondier noit uw naam besmette.

 

Uw deugd groeje ook gedurig aan;

 

Die heldenheirbaan in te slaan

 

Zy steeds uw werk, tot dat uw leven,

 

Aan God alleen ten prys gegeven,

 

Een einde neem: dan worde uw ziel,

 

Die haaren Schepper best beviel,

 

Verzaad met d' ongestoorde vreugde,

 

Die hier noit menschenhert verheugde.